I hate this feeling, but I hate you

Elke dag zie ik de dezelfde blik in jullie ogen,
Pijn, afschuw, haat.
Alsof jullie mij echt niet mogen.

Het enige wat ik kan,
Is jullie leven kapot maken.
Groot gelijk dat jullie me haten,
Maar hoe heeft het toch zo ver kunnen raken?

Ben ik de enige die schuld heeft,
Of komt het van twee kanten,
En is het ook om de opmerkingen die jij geeft?

Wat ik wel weet is dat dit niet normaal is,
Daarom moet ik hier weg,
En ik zie wel of ik jullie mis.

Natuurlijk zal ik gaan huilen als ik jullie verlaat,
Maar het belangrijkste is,
Dat het daarna beter met mijn leven gaat.

Geen haat, tranen en pijn,
Het klinkt als een mooie droom,
En hopelijk wordt het ooit zo fijn.