Tranen

Als de duisternis je wegsteelt,
Je tranen bezoedeld vallen,
Kun je horen hoe de muziek zich zachtjes afspeelt,
Tot een geheel, als duizend kristallen.

Die nachtmerrie sluit je vanbinnen op,
Dat geheim blijft je achtervolgen,
Maar je houdt het verstopt
Tot de dood als gevolg

Na jaren, zelf dagen kan je het niet meer aan
Het geheim, de duisternis overheerst geheid
De kracht is op en de moed is afgedaan
Je wacht tot je ziel zich eindelijk in tweeen spleidt

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen