1940

Het einde is nabij
Doodse stilte in de straten
De tijd begint te dringen
Hij wil het hier niet verlaten

Het laatste oordeel is gegeven
Alles gaat zoals verwacht
Het zal niet lang meer duren
Voordat hij weg wordt gebracht

Hij kan niet meer vluchten
Hij kan geen kant meer op
Zijn leven flitst voorbij
Alles staat op zijn kop

Hij speelt een laatste noot
Afscheid heeft hij al genomen
Diep in zijn gedachten
Denkt hij aan wat zal komen

Maar de stilte wordt verbroken
De man slaakt een diepe zucht
Dit talent mag niet verloren gaan
En zo heeft hij de oorlog ontvlucht

Waargebeurd verhaal over m'n opa die tijdens WOII in Suriname zat. Hij werd opgeroepen om te komen vechten in Nederland, maar toen de man die hem oordeelde langskwam, heeft hij hem expres afgekeurd. Mijn opa speelde namelijk fantastisch gitaar en de man vond dat zo'n talent niet verloren mocht gaan. Mijn opa leeft nog steeds. Hij is 96 jaar oud.



Winnaar POTM oktober 2017 met als thema 'vlucht'.

Reageer (7)

  • Ristridin

    Heel mooi gedicht!

    6 jaar geleden
  • Debbaut

    Wauw, dit vind ik echt een knap levensverhaal. Jouw opa is letterlijk nog in leven dankzij zijn talent.

    6 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen