Hoe een personage sterft en de woorden om hem treuren

Voorzichtig gooi ik
bloemen van woorden
op jouw retorische graf

De regen fluistert
bedekt de losse aarde
met eufemismen

Onbekende lezers
gebruiken hyperbolen
om de leegte op te vullen

terwijl de alinea's je proberen
vast te zetten in
de allermooiste metaforen

De bomen murmelen je naam
worden een personificatie
om je te bewenen

Rijen stijlfiguren
dringen zich dansend naar voren
om het stervende personage
te aarde zien gaan

En ik, de schrijver
zie hoe mijn woordbloemen
met hem verdwijnen.

• 1
• 2

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen