Verman jezelf
Verman jezelf
Kon ik me niet goed inleven
In het feit dat jij zei dat je niet meer wou geven
Dat je bleef zitten op een punt
Wat ik helemaal niemand had gegund
Dat je zei dat je wel wist hoe je het moest oplossen
Maar niet dat je wist hoe je jezelf ermee kon verlossen
Dat je steeds je best moet doen en het steeds moeilijk blijft
Het spijt me lieverd, als je mij niet meer heb ben je ervan bevrijd
Want hoeveel moet jij je nog aanpassen
En hoe geef je mij het gevoel dat ik niet verplicht moet doen van mezelf maar dat ik je moet verassen
Ik ben uitgeput en voor wat?
Want ik heb wel het gevoel dat jij me ooit had
Maar dat is vergaan?
Dat ik ergens stil ben blijven staan?
En zo probeer jij mij mee te trekken maar je weet niet hoe
En eerlijk gezegd, Daarom ga ik zo vroeg naar m’n bed toe
Ik ben moe, uitgeput en heb geen zin in nog meer gezeik en irritaties
En heb ik dit liever dan dat ik jou verlies?
Vraag ik me af, je bent belangrijk voor mij
En voel ik me zonder jou vrij en blij?
Of word ik een emotioneel wrak, verlaten, verloren en pijnlijk
En als dit gebeurt is dit dan tijdelijk?
Het slechte van de relatie begint het goede te overheersen
En ik probeer het terug te draaien, ik probeer zo hard
Maar uiteindelijk zal het me niet meer deren
Want het is altijd hetzelfde met jou
En ik voel me heel erg nauw
Ik kan geen kant meer op
Want telkens als ik het wil doen ben jij opeens weer helemaal top
En ga je aan mij vragen wat er met mij is
Alsof je naar een vrijkaartje voor jou gedrag vist
Dat ik niet meer kan zeggen wat ik mis
Omdat jij alles overdrijft en groter maakt
En dat is iets wat mijn boosheid echt raakt
Nog even, en dan schiet ik uit mijn slof
En dan pas word ik echt grof
Het moet niet lang meer duren
En ik wil jou verder ook niet de goede kant op sturen
Want ik hoop echt dat je dat uit jezelf kan
Verman jezelf
Anders ben ik weg
Er zijn nog geen reacties.