sweet emo: my blood

Het bloed loopt langs mijn vingers en dan kijk ik naar mijn pols

Een snee recht door het midden de pijn die mij doorgrond

Dan begin ik te huilen ik val neer op die koude vloer

Ik weet zo kom ik aan mijn einde, mijn hart houdt op met kloppen.... mij scheelt het geen moer...



Ik heb gewild, geleeft, gestreven en gepakt genomen gegeven

Gebroken vertrouwd en verloren er is niemand die mijn verhaal wil horen

Ik heb gesneden, gehuild en gepijnigt en zo heb ik dan ook mijn leven beeindigd



Het bloed dat een grote plas van pijn en verdriet vormt

als een glas wat met veel pijn is vermomt

Ik krijg nog een kans om al die stukken weer te lijmen tot een geheel

Ik pak de kans en begin te zoeken naar de stukken... steel voor steel..



Ook al hou je jezelf vast aan een miezerig draadje

Klim weer boven op die rots en vind jezelf terug

kijk uit voor je bloed... voor die gevaarlijke mug...

Reageer (5)

  • AroonCat

    mooi<3
    Ik begrijp het precies, ook omdat ik het zelf meemaak...

    1 decennium geleden
  • ThatxGirl

    geweldig, :|

    1 decennium geleden
  • solsticium

    ik...ben...woordeloos... deze vind ik echt het ontroerendste gedicht dat ik ooit heb gelezen...
    heel erg mooi!

    1 decennium geleden
  • LikeAwesome

    woowmooi!

    1 decennium geleden
  • Ambie09

    Mooi <3

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen