De Nacht

De nacht is zo zwart,
De maan zo wit.
Wat is het toch weer een mooi gezicht.
De nacht met al die sterren,
Bij die mooie bergen.
De maan die tussen de takken schijnt,
En ik dit gedichtje nu rijmt.
De dieren die wakker zijn,
Wat vinden zij deze nacht zo fijn.
Kijkend uit het raam,
Starend naar de maan.
De maan geeft je zo’n kracht,
Wat is het toch een macht.
Dromend over dingen,
Die stromen je zo binnen.
De wind die suist,
En langs je heen ruist.
De maan is helemaal vol,
De maan die zich eerst een deel achter de zon schol.
De nacht is weer voorbij,
Nu is dit weer het einde van dit gedicht.
Een gedicht over de nacht,
Met die ongelofelijke kracht.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen