Staat van de geest

Gedag,

Schildering barst door de muren,
Brokaat verft het plafond.
Stukken van de puzzel vleien,
Gebroken op de grond.
Reflecties nu gesteld in rijen.

Duisternis koestert de chaos,
Penseel strijkt over bloed.
Marteling van eigen geestes,
Gepaard met overvloed.

Stemmen schreeuwen in de schaduw,
Gedachten nemen plaats.
Toestand daalt af naar de dieptes.

Al wat was, is nu verloren,
Verzwolgen door de mist.

Laatste roep om hulp beteugeld.

Gedag.

Reageer (7)

  • CloakBoy

    Mooi gedicht :3

    1 decennium geleden
  • Nonnatus

    Ik vind 't een heel bijzonder gedicht. Je bent goed met woorden en ze uitdrukken.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen