Staat van de geest

Gedag,

Schildering barst door de muren,
Brokaat verft het plafond.
Stukken van de puzzel vleien,
Gebroken op de grond.
Reflecties nu gesteld in rijen.

Duisternis koestert de chaos,
Penseel strijkt over bloed.
Marteling van eigen geestes,
Gepaard met overvloed.

Stemmen schreeuwen in de schaduw,
Gedachten nemen plaats.
Toestand daalt af naar de dieptes.

Al wat was, is nu verloren,
Verzwolgen door de mist.

Laatste roep om hulp beteugeld.

Gedag.

Reageer (7)

  • Helena6754xx

    niceeeee

    1 decennium geleden
  • Aleida

    Wow, echt een heel mooi gedicht. Dit gedicht raakt me op een of andere manier echt.

    1 decennium geleden
  • Befree

    niceeeee:Y)

    1 decennium geleden
  • Cipriano

    Wow, je gedicht is echt prachtig.

    1 decennium geleden
  • Maheegan

    Wow... Dat is het enige wat ik echt zeggen kan eigenlijk

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen