De meest onuitstaanbare horrorclichés
De meest onuitstaanbare horrorclichés
-
Het licht.
Oh, hé, er zit een moordenaar in ons huis. Oh, ja probleem. Wat moeten we doen? Zeker niet het licht aandoen... Mensjes, moordenaars zijn echt niet onzichtbaar en in het licht achtervolgd worden is net iets minder nadelig dan in het pikkedonker. Dus: DRUK OP DIE VERDOMDE LICHTSCHAKELAAR.
-
Autopech, geen bereik, en een huisje in the middle of nowhere.
Verdomme, autopech... Vlug de hulpdiensten bellen, maar wat nu? Geen bereik? Hoe is het mogelijk? Vlug op zoek gaan naar hulp dan, en toevallig is er ook nog eens een huisje, ook al zitten ze vast in het midden van een natuurgebied. Vreemd? Totaal niet! En alsof die autopech en het gebrek aan bereik niet toevallig genoeg zijn, woont er ook nog eens een psychopaat in het huisje... Wat toevallig allemaal...
-
Een hele boel vs. één persoon
Je kent het soort horrorfilm wel waarbij er een feestje is onder tieners en opeens komt er een moordenaar die alle genodigden één voor één vermoordt. Want ja, niemand denkt eraan om misschien samen de moordenaar aan te vallen? Ik bedoel, een stuk of tien tieners is meestal wel sterker dan één enkele moordenaar, toch? Maar ja, iedereen moet natuurlijk van elkaar gescheiden worden.
-
Domheid aan de top.
Er is altijd dat ene personage dat zo achterlijk is dat ze meteen dood gaat. Want ja, er moet altijd iemand zijn waarvan we denken: OMG, ZO DOM!
-
Het geluid.
Iedereen gaat maar naar het geluid toe in een horrorfilm. Like, wtf, ik ren al weg als ik de afwasmachine een geluidje hoor maken...
-
De bovennatuurlijke moordenaar.
De moordenaar in een horrorfilm lijkt altijd perfect te weten waar zijn slachtoffers zich bevinden. En alsof dat nog niet merkwaardig genoeg is, bezit hij ook een bovennatuurlijke snelheid waarmee hij zijn slachtoffers in no time kan inhalen om ze te verrassen. Ja, zo logisch allemaal...
-
Bloedverlies.
Ja, duizend keer gestoken, maar toch nog levendig rondlopen. Komaan, in horrorfilms zijn er altijd van die personages die enorm veel bloed verliezen, maar toch nog vrolijk rondhuppelen, zonder ook maar flauw te vallen. Ja, natuurlijk, geloofwaardig.
-
De sleutels.
Waar zijn die sleutels? In ieder geval niet bij het personage dat in nood is, want die lijkt plots zijn/haar sleutels kwijt te zijn wanneer hij/zij probeert te ontsnappen aan de moordenaar. Wat jammer toch.
-
'Waargebeurd.'
Waargebeurd. Natuurlijk... Dat geloven we alle-maal. (Want die films zijn allemaal ook zo geloofwaardig.) Not.
-
...
Ik ben er zeker van dat er nog duizenden andere horrorclichés zijn. Ken je er nog? Deel ze dan zeker!
Reageer (7)
*Gekraak, getik, geritsel, whatever* 'HUH? Wat was dat?' Ahum ahum, té cliché voor woorden.
8 jaar geledenOver een takje in het bos vallen wanneer een moordenaar achter je aan zit. Vervolgens duurt het 5 minuten op om te staan en de moordenaar is nog steeds net zo ver weg als daarvoor.
9 jaar geleden