Nu het eerste jaar van mijn studie er alweer op zit, komt geregeld de vraag voorbij: ga ik komend jaar op kamers? Het is een vraag die ik het hele jaar al heb moeten aanhoren van studiegenoten, maar inmiddels lijkt echt iedereen die vraag te stellen. Het is haast om gek van te worden.
Aan de ene kant snap ik het ook wel. Ik woon zo'n twee uur met de trein van de universiteit af, twee en een half uur als je de tijd van huis naar station en station naar uni ook meerekent. Dat betekent dus dat ik zo'n vier dagen in de week vijf uur reis om bij de colleges aanwezig te zijn - als de treinen een keer wel rijden. Op kamers gaan zou me een hoop reistijd besparen en me vooral in de ochtenden een paar uur meer slaap geven. Wie staat er immers voor zijn of haar plezier om half zes op om een trein te halen?
Toch heb ik eigenlijk nog totaal niet de behoefte om op kamers te gaan, wat veel mensen niet begrijpen. Ik ben er gewoon nog niet klaar voor denk ik. Ik vind het ondanks de afstand en het vermoeiende van zoveel reizen gewoon lekker om thuis te komen en nog even met mijn ouders te kunnen bijpraten over mijn dag. Mijn eten staat klaar en op de momenten dat ik druk ben - dus eigenlijk altijd als ik geen vakantie heb - hoef ik nauwelijks iets aan het huishouden te doen. Ook heb ik hier mijn hobby's, sport en werk, en dar zou ik op moeten geven als ik op kamers ga.
Natuurlijk gaat er een moment komen dat ik het huis uit ga. Iedereen moet uiteindelijk zijn/haar eigen weg kiezen en de wijde wereld in trekken, maar ik denk dat dit gewoon nog niet het moment voor mij is. Ik zou denk ik eenzaam worden. Mijn vriendinnen wonen allemaal zelf ook nog thuis, al wonen zij verschillend van een paar minuten op de fiets tot een half uur met de bus van de universiteit af. Hierdoor hebben zij uiteraard minder behoefte aan 's avonds afspreken of samen eten, wat ik bij andere vriendengroepen die wel op kamers wonen wel zie gebeuren. Ook ben ik geen uitgaanstype, dus in de praktijk komt het er waarschijnlijk op neer dat mijn avonden dan gevuld worden met eenzaam op mijn kamer series kijken. Dat is iets wat ik niet wil. Het gaat heus nog wel gebeuren, maar nu gewoon nog niet.
Wanneer wisten jullie dat jullie er klaar voor waren om uit huis te gaan?

Reacties (8)

  • BOOKWURM

    Herkenbaar. Ik heb het afgelopen jaar ook dagelijks drie uur met de trein gereisd voor mijn studies omdat ik me niet klaar voelde om op kamers te gaan. Dit jaar ga ik echter wel op kamers , ik voel me er meer klaar voor en mijn ouders hebben nu ook aan het idee kunnen wennen etc.

    6 jaar geleden
  • FallingFaith

    Herkenbaar!
    Ik kan me voorstellen dat je niet op kamers wil. Ik krijg ook dezelfde vraag, wat eigenlijk best begrijpelijk is vanwege de reistijd. (Ongeveer 4 uur per dag (heen en terug)....)
    Misschien dat het ooit komt, maar op kamers gaan is duur. Wat betreft het uitgaan, ook ik heb daar niet zo veel mee. Ik kan dus geen antwoord geven op je vraag helaas. Maar wat je allemaal geschreven hebt; het is zoooooooooo herkenbaar en je bent echt niet de enige!

    6 jaar geleden
  • Paganwitch

    Ik heb gelukkig nooit op kamers gehoeft, maar ik heb wel een situatie gehad waarvan ik dacht dat het echt nodig was. Ik wilde toen het vak van goudsmid in en dat is natuurlijk in de zilverstad van nederland. Uiteindelijk niet gedaan in verband dat ik toen met 16 jaar op kamers moet. Ik kan mezelf prima verzorgen maar niet met de stress van school en werk. Nu ik 19 ben zit ik er eigenlijk weer over na te denken en zeg ik alsnog dat ik er niet klaar voor ben. Ik schaam mij hier niet voor echter.

    6 jaar geleden
  • Fennec

    Of je alleen eet hangt af van een paar dingen; of je veel mensen kent die op kamers wonen, wie jouw huisgenoten zijn en of jij het zelf wilt. Een iemand uit mijn vriendengroep woonde bij zijn ouders maar eet ook standaard op dinsdag mee. Op kamers gaan is wel duur. Je kunt altijd in het weekend naar huis, ik ken mensen met bijbaantjes op zaterdag in Nederland terwijl zij doordeweeks in Antwerpen zijn. Maar als je er zelf geen behoefte aan hebt hoef je het niet te doen, zeker nu er in Nederland geen uitwonende beurs meer is, dan kan je het geld besteden aan dingen die voor jou misschien meer uitmaken.
    Het grootste voordeel aan op kamers wonen vind ik dat mijn vrienden doordeweeks dichtbij wonen, ik privacy heb als ik met mijn vriend ben en dat ik zelf mag kiezen wat ik eet :) (ik leerde dat ik van paprika hield, maar mijn moeder is allergisch, dus nu kan ik dat eindelijk eten!) Ohja, uitslapen is voor mij ook heel belangrijk.

    6 jaar geleden
  • Derks

    Ik heb volgens mij een soort omgekeerd 'probleem' ofzo haha.
    Ik zit nog op de middelbare school ongeveer een half uurtje fietsen hiervandaan, dus ik moet en kan niet anders dan thuis blijven wonen.
    Terwijl ik het echt zat ben om thuis te wonen, ik zou het liefste nu al studeren en op kamers zitten, zelf alle verantwoordelijkheid hebben en vooral: vrijheid. Maar helaas, nog even een jaartje volhouden...

    6 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen