Grote angst: Kappers

Mensen noemen mij altijd een dramaqueen. Maar ik kan het niet helpen. Een gedachte of herinnering blijft altijd in mijn hoofd rondspoken totdat ik er naar mijn mening genoeg over gezeurd heb. Vandaar dat je dit verhaal vast al gelezen hebt op het forum of misschien heb ik je wel gestalkt op MSN. Ik ben vorige week namelijk naar de kapper geweest. Ik kon er niet meer onderuit komen. Mijn haar was namelijk helemaal op, lange dode punten en onwijs veel klitten.

Ik ben vast niet de enige, iedereen ziet op tegen de kapper. Want het lijkt wel alsof die kappers altijd precíes doen wat jij niet wilt! Ik had lange dode haarpunten. Dat kwam door het stijlen en föhnen. Ik wist dat het eraf moest maar zó kort. Ik kreeg een halve hartverzakking in die kappersstoel toen die vrouw met een glimlach mijn haar droog föhnde. Van mij mocht ze die grijns van haar gezicht afhalen want we wisten allebei heel goed dat er niks grappigs aan de hand was. In tegendeel, mijn leven zou voor de komende maanden verpest zijn.

Zie je wel? Ik ben behoorlijk goed in het overdrijven van dingen. Nu is het natuurlijk niet zó erg, want er zijn vast mensen geweest die nog verdrietiger de kapperszaak verlieten met een lege portemonnee en een leeg gevoel.

Maar ik bekijk het van de zonnige kant! Over een paar maanden is mijn haar weer lang. En dan is het lang zonder al die dode haarpunten. En vervolgens mag ik weer naar een overenthousiaste kapper.

En om jou dit leed te besparen, hier wat tips:

- Neem een voorbeeld plaatje mee.
- Wijs aan tot waar de kapper mag knippen, korter mag écht niet.
- Laat je niet overhalen door de kapper. Wat er ook gebeurd.

• 1
• 2

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen