#02

De hut zag er nog altijd uit als we hem hadden achtergelaten vorig jaar. De twee stapelbedden waren tegen elkaar geschoven en stonden tegen de achterwand aan en er stond nog een los bed tegen de rechter wand. Louis liet zijn koffer vallen en dook meteen op de onderste bedden. Vorig jaar hadden Louis en ik, samen boven geslapen. Maar we waren na de eerste dag al door het bed heen gezakt omdat we te hard bezig waren geweest. Als straf moesten we het bed zelf weer in elkaar zetten en sindsdien sliepen we met zijn tweeën in de onderste bedden. Ik gooide mijn koffer neer en dook meteen op hem. Dit was het moment dat de rest, de hut zuchtend zou verlaten en Louis en ik, welkom seks zouden hebben. Ik kroop op Louis en drukten mijn lippen op die van hem. Maar dit was blijkbaar anders. In plaats van dat de andere twee jongens zwijgend wegliepen, kuchte ze dit keer in koor. Geïrriteerd keek ik op. ’Moeten jullie niet gaan buitenspelen ofzo?’ Gromde ik, toen ik opkeek. Finn ging op zijn bed zitten en schudden zijn hoofd. ‘Dit is ook onze hut weetje.’ Nu was Louis degene die gromde en ik rolde met mijn ogen. ‘Als jullie echt willen toekijken.’ Zei ik nonchalant. Als ik dit doorzetten zouden ze vanzelf wel vertrekken. Louis schudden enkel zijn hoofd toen ik mijn lippen op die van hem drukte en duwde me van zich af. ‘Wat nou?’ Vroeg ik verontwaardig, maar de jongen schudden weer zijn hoofd. Wat was dit nou weer? Even trok vragend mijn wenkbrauwen op, wat er automatisch voor zorgde dat ik een arrogante gezichtuitdrukking kreeg. Louis keek me moeilijk aan en op het moment dat hij wat wilde zeggen sloeg de deur van de hut open. 'De leukste is er ook weer!' ‘Kilian!’ Niall kwam ook eindelijk in actie en vloog zijn bedgenootje om zijn hals. Ik rolde met mijn ogen en kroop van het bed af wat een protesterend gepiep van Louis veroorzaakte. Ik negeerde het en stond op. Misschien overdreef ik, maar ik hielt er gewoon niet van om afgewezen te worden. En hij had me net dus mooi afgewezen. Zwijgend opende ik mijn koffer en haalde ik er een handdoek uit die ik over mijn schouder legde. Al die tijd keek iedereen me zijgend aan. Ik negeerde het en liep naar de deur. Ik drukten mijn lippen op Kilian zijn mondhoek als begroeting en verliet de hut. Het irriteerde me dat ik mijn zin niet kreeg. Ik kreeg altijd mijn zin en ik zou er dan ook voor zorgen dat ik voor vanavond alsnog met Louis naar bed was geweest. Op een aardig tempo liep ik tussen de houten huisjes door. Begroeten mensen die ik herkende van de voorgaande jaren en zetten mijn weg naar het meer voort. De enige reden dat ik daar naartoe ging was, omdat ik wist dat Louis me daar als eerst kwam zoeken. En Louis kwam me altijd zoeken als ik weg was gelopen. Louis was voorspelbaar. Ik wist dan ook dat als Louis me zou vinden hij me enkel zwijgend zou knuffelen, me kusjes zou geven en natuurlijk mijn zin. Want zo ging het altijd. Het was druk rond het meer. Iedereen had zijn spullen bij hun hut gedumpt en was gaan zwemmen. Wat ik wel begreep met dit weer. Het gras was overgelopen naar Zand en ik drapeerde mijn handdoek netjes neer. Mijn schoenen schopten ik uit. Ik haalde mijn zonnebril van mijn shirt om deze op te zetten, om vervoglens mijn shirt uit te trekken.
Ik lag nog geen minuut met mijn ogen gesloten, van de warme zonnestralen op mijn gezicht te genieten. Of ik voelde al hoe iemand zich naast me neerlegde en zonder mijn ogen te openen verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Ik had het weer eens bij het juiste eind gehad. Louis kroop tegen me aan en verborg zijn gezicht in mijn nek om zwijgend kusjes op mijn huid te drukken. Ik kantelde me iets naar hem toe en opende nu wel mijn ogen. Ik zetten de zonnebril in mijn haar en Louis keek me met grote verontschuldigende ogen aan. Grijnzend duwde ik mijn lippen op die van hem als teken dat het goed was. Koude spetters op mijn huid deed me opvliegen en kwaad keek ik om me heen. Natuurlijk, onze kampbegeleider, Liam, stond voor de handdoek met een flesje water in zijn hand te grijnzen. De persoon naast hem trok alleen meer mijn aandacht. ‘Ik wil een deal met jullie doen.’ Begon Liam. De toon in zijn stem voorspelde niet veel goeds.