Know 41

Mijn moeder knikt begrijpend en denkt na. We hebben natuurlijk ook nog de logeerkamer…’ zegt ze nadenkend. ‘Dan heeft hij ook zijn eigen plaats’ Ik knik enthousiast maar bedenk me dan dat die hele kamer vol ligt met troep. ‘Dan moeten we het eerst opruimen’ zeg ik. Mijn moeder knikt. ‘Dat is toch niet zo moeilijk?’ vraagt ze glimlachend. Ik schud mijn hoofd en loop meteen door naar boven. Ik loop mijn kamer in. ‘Liam…’ begin ik voorzichtig. Hij kijkt me aan. ‘Is het niet handiger als… jij ook je eigen kamer heb?’ vraag ik. Hij kijkt me even verbaasd aan. Lijkt dan te bedenken dat ik hem weg wil hebben en ziet dan in dat het niet zo erg zal zijn. Hij knikt voorzichtig en ik moet mijn best doen om niet te juichen. ‘Moeten we wel eerst opruimen’ grijns ik. Liam begint te lachen en staat op. ‘Waar is het?’ vraagt hij. ‘Andere kant van de gang’ zeg ik en ik begin al te lopen. Ik open de deur van de logeerkamer en stap naar binnen. Als eerste open ik een raam en kijk dan eens om me heen. ‘Dus daar is mijn t-shirt’ mompel ik als ik mijn oude lievelingsshirt zie liggen. ‘Ehh… Hoe wil je dit precies opruimen?’ vraagt Liam. ‘Eerst maar eens alles op de gang zetten en dan mensen hun spullen teruggeven’ grijns ik en ik begin met spullen op de gang te zetten.