``197``

“Emily, hi ik ben Chris, je kent Alex al” zegt Chris. Dean en Sam zitten in de impala, Dean was woedend dat ik vertelde dat ik met Chris samen naar het huis terug zou gaan en dat ik niet wilde dat hij of Sam mee mochten. “is het goed als we nog even binnen komen. Ik zou graag een experiment uit voeren.” Emily knikt even.
“is Dean niet mee?” vraagt ze dan. Ik voel mijn wenkbrauw omhoog schieten, natuurlijk, Dean… “nee, hij is bezig met iets anders” zeg ik haar zo vriendelijk mogelijk. Ze knikt even en nu zie ik pas wat ze aan heeft. Een kort jurkje dat niets te raden over laat. Het irriteert me. Waarom reageerde bijna elke vrouw zo op Dean. Het was maar Dean. Hij was maar een man, die er misschien wel oké uit ziet… nou ja oké… misschien net iets meer dan oké… “Alex kom je mee?” Chris legt zijn hand op mijn onderrug en geeft me een zacht duwtje zodat ik verder loop.

“is er een mogelijkheid dat we alleen kunnen zijn?” Chris schenkt de vrouw een glimlach toe. Even is ze duidelijk overrompeld maar dan knikt ze. Had hij nou hetzelfde effect als Dean? Ze glimlacht naar hem. “kan ik nog iets voor je doen?” Chris denkt even na en knikt dan.
“zijn er hier koude plekken, vreemde dingen gebeurt in de laatste paar maanden?” de vrouw denkt diep na en knikt dan langzaam. “in de gastenkamer, mijn zus kwam hier een week geleden logeren en ze klaagde over een plek waar het altijd koud was” Chris knikt en pakt haar handen. “ik wil dat je, je sleutels pakt en dan naar de bioscoop of de winkels gaat, kom over 4 uur weer terug oké?” even is ze nog verbaasder maar hij geeft haar een glimlach en ze knikt. Ik kan niet geloven wat er net gebeurden, had Chris haar net gehypnotiseerd ofzo? Als de deur dicht gaat draait Chris zich naar me om. “ik denk dat het tijd is dat ik meer over mezelf vertel.” Hij gaat op de bank zitten. Snel neem ik naast hem plaats. “ik ben net als jij paranormaal begaafd, ik heb mijn zusje opgevoed. Omdat onze moeder niet voor ons kon zorgen nadat mijn pa was vermoord. Het duurde niet lang voordat Kim haar gave ontdekte terwijl ik die van mij geheim wilde houden. Ons is geleerd dat er 1 iemand zou komen die ons alle zou kunnen helpen.” Even is hij stil en pakt mijn handen vast. “dat ben jij, jij bent de heks met paranormale gave, jij bent de persoon die ons moet redden van dit alles, van de moorden die op onze mensen word gepleegd” ik heb geen idee waar hij het over heeft. “je weet het niet eens, er zijn families die allemaal een gave hebben, maar ze worden uitgemoord. Ze zoeken jou, of mensen die het tegen jou zouden willen opnemen. En nu ben ik hier, en ik zorg ervoor dat je, je gaven onder controle gaat krijgen zodat je ons kan helpen.”


ik heb het gevoel alsof deze delen heel slecht zijn... (ik voel me een beetje zoals die kat hier onder )