Hoofdstuk 82

Aiden
De deur gaat zachtjes open en dicht en ik kan ruiken dat het Yuna is. Ik hoor dat ze naar me toe komt gelopen en kust me dan op mijn wang. Ik zucht van het fijne gevoel maar open niet mijn ogen. Ik hoor dat Yuna zich omkleed en de kaars uit blaast. Ze sluit het raam en kruipt dan in haar bed.

De volgende morgen is Yuna al vroeg wakker. Zo stil als ze kan kleed ze zich aan en wil de kamer uit sluipen.
‘Waar ga je heen?’ vraag ik voor ze de deur aanraakt.
Ze zucht en draait zich om. Een beetje betrapt kijkt ze me aan.
‘Ik ga naar de winkel en wilde je niet storen. Daarna ga ik onze draken verzorgen en Midnight buiten zetten’ zegt ze.
‘Oké maar vraag Ben of hij met je mee gaat, die is toch al wakker’ zeg ik.
Yuna knikt een keer en gaat dan de kamer uit.
Ik draai me weer om en slaap nog wat verder.

‘Aiden?’ klinkt een zachte stem.
Ik draai me om en zie Jack voor het bed staan.
‘Heey Jack’ zeg ik en probeer rechtop te gaan zitten.
Ik kan aan Jack zijn gezicht zien dat hij het er erg moeilijk mee heeft en gaat aan de andere kant van de kamer op de tafel zitten.
‘Hoe gaat het met je?’ vraagt hij voorzichtig.
‘Het gaat wel goed. Ik heb er eigenlijk niet zo veel last van’ zeg ik lachend.
‘Ja ja, dat zal wel’ zegt Jack lachend.
‘Waarom ben je hier?’ vraag ik dan voorzichtig.
‘Mag ik niet gewoon komen kijken hoe het met je gaat?’ vraagt hij verbaast.
‘Kom op, waarom ben je hier?’ vraag ik en ga op de rand van het bed zitten.
‘Ik kom mijn excuses aanbieden voor gister’ zegt hij zachtjes en kijkt naar de grond.
‘Waarom? Je kon het niet helpen’ zeg ik en wil naar hem toe lopen.
‘Nee! Blijf daar!’ roept hij en gaat tegen de muur aan staan.
Ik ga meteen weer op bed zitten en Jack ontspant zich meteen. Hij zucht hoorbaar en sluit zijn ogen.
‘Wat gisteren gebeurd is kan eigenlijk niet en dat weet jij ook’ zegt hij dan.
‘Jack, je kunt het niet helpen. Je bent weggegaan zonder dat er iets is gebeurd en dat is goed van je.’
‘Weet ik wel maar toch…’
‘Tenslotte heb je me goed geholpen in de stallen met die jagers.’
‘Ja dat is wel zo’ zegt hij en er komt weer een glimlach op zijn gezicht.
‘Maak je niet zo druk om wat er is gebeurd’ zeg ik om hem gerust te stellen.
Jack knikt en loopt weer naar de deur toe.
‘Ben is trouwens naar de jagers toe’ zegt hij en gaat dan weer naar beneden.

Na nog een paar uur op bed te hebben gelegen besluit ik om toch maar even beneden te gaan kijken. Yuna zal vast wel weer boos worden maar dat maakt me niet uit.
Beneden is het stil en op het eerste gezicht lijkt het alsof er niemand is. Buiten hoor ik dat Ben nog steeds tegen de jagers staat te schreeuwen en ik vraag me af waar Yuna uithangt. Ik loop naar het raam toe en zie dat Ben behoorlijk kwaad is op de jagers. En dat is ook terecht. Ik laat me in een van de stoelen zakken en sluit mijn ogen.
‘Wat kunnen die jagers boos worden zeg!’ roept Jack en loopt bijna de deur plat.
‘Ik snap best wel dat ze er zo moeilijk over doen. Aiden had…’ en Yuna stopt met praten.
‘Ik had wat?’ kijk ik hen vragend aan.
‘Hoi Aiden, je bent niet in je bed?’ vraagt Yuna en zet haar spullen op de tafel neer.
‘Nee ben het zat om steeds maar in bed te blijven’ zeg ik een beetje boos.
‘Sorry, we wisten niet dat je beneden zou zijn’ zegt Jack snel en gaat bij het vuur zitten.
‘Wat wilde je nou zeggen?’ vraag ik ongeduldig maar beiden weten ze niets te zeggen.