69.

Elena Johnson

Samen met Louis liep ik het vliegveld in. Meteen werd hij herkend, en met een grijns stelde hij iedere fan weer tevreden met een handtekening of een foto. Toen ze allemaal verdwenen waren, pakte Louis mijn hand weer en liep naar de plek waar hij met de andere jongens had afgesproken. Alleen Harry was er al. Ik begroette hem met een knuffel en ging daarna op een bankje zitten, omdat ik simpelweg buiten adem was na dat kleine stukje lopen. En had er al weken tegenop gezien, om afscheid te moeten nemen van mijn jongens. Ze gingen eerst naar Amerika, zouden terugkomen voor de bruiloft van Niall en Zayn, zouden Amerika weer afmaken, om vervolgens naar Europa te gaan, gevolgd door Azië en te eindigen in Engeland. Als de baby verwacht werd, zou Louis overvliegen, hij had beloofd dat hij iets zou regelen met het management. Hij zou zo lang mogelijk bij me blijven, om me vervolgens mee te nemen door heel Europa. Ik had me afgevraagd of dat wel goed zou zijn voor de baby, maar Louis had zijn zin doorgedraafd, dus zouden we er wel achter komen wat voor invloed het zou hebben op ons kind. Ik had geweigerd om mee naar Azië te gaan, en gelukkig was Louis het daar wel mee eens. Ik keek op toen ik voetstappen hoorde. Niall en Zayn kwamen hand in hand aanlopen. Ik stond op en gaf beide jongens een knuffel. Ze begroette Louis en Harry ook en het was nu nog wachten op Liam en Lissa. Ik draaide een pluk om mijn vinger en staarde voor me uit. Louis pakte mijn vrije hand vast. Ik keek op en glimlachte even naar hem. 'Hi!' Ik keek naar waar het geluid vandaan kwam en zag Liam met Lissa aan komen lopen. Ik was blij dat Lissa door hetzelfde zou moeten gaan als ik. Ook zij moest haar vriendje voor lange tijd missen. Alleen kon ze zich op haar school richtten, afleiding zoeken. Dat zou voor mij lastig worden. 'Tijd om afscheid te nemen,' zei een man opeens. Ik had geen idee waar hij opeens vandaan was gekomen, maar slikte toen zijn woorden tot me doordrongen. Ik maakte mijn hand los uit die van Louis en liep als eerste naar Liam toe. Hij sloot me in zijn armen en fluisterde in mijn oor dat ik me sterk moest houden, dat alles goed zou komen. Ik drukte een kus op zijn wang en liet hem weer los. Zayn trok me meteen daarna in zijn armen. Ook hij probeerde me gerust te stellen, alsof ze allemaal wisten hoe moeilijk ik het had. Nadat ook hij een kus had gekregen liep ik naar Niall terug. Nu voelde ik de tranen in mijn ogen branden, en snel sloeg Niall zijn armen om me heen. 'Niet huilen, voor je het weet zijn we weer terug.' Hij liet me weer los en veegde mijn tranen van mijn wangen. Hij drukte een kus op mijn wang en liet me toen gaan zodat ik naar Harry kon gaan. Hij trok me in zijn armen en snoof zoals altijd de geur van mijn shampoo op. Zonder woorden namen we afscheid. Uiteindelijk stond ik voor Louis, en nu stroomden de tranen echt over mijn wangen. Ook hij trok me in zijn armen en streelde zachtjes door mijn haren. 'Voor je het weet ben ik er weer Elena. En ik ga je bellen, sms'en, skypen, schrijven, emailen, net zolang tot je gek van me wordt.' Ik moest lachen door mijn tranen heen. Louis pakte mijn gezicht tussen twee handen vast en drukte zachtjes zijn lippen op die van mij. Ik genoot van deze tedere, lieve zoen, wetend dat het de laatste zou zijn voor een lange tijd. 'Ik hou van je, Elena,' murmelde hij tegen mijn lippen aan. 'Ik ook van jou,' zei ik. Hij liet me weer los, drukte nog een kus op mijn voorhoofd en liep toen met de andere jongens door de douane. Lissa's hand vond die van mij en samen keken we toe hoe de jongens langzaam uit het zicht verdwenen.