Hoofdstuk 2

Hout's POV:

Ik open mijn ogen, en sta op. Ik ben net wakker, ice slaapt nog diep maar hij heeft vannacht gejaagd, zie ik toen ik een appel wou halen. Snel eet ik de rode appel op en kleed me aan, het is echt nog vroeg. 'Ice, ice.' zeg ik terwijl ik ice wakkermaak. De hond word langzaam wakker. 'Ice, goed gejaagd hoor, laten we maar vroeg gaan reizen.' Ik pak alle spullen en sleur ze mee het houten huisje uit. Ik keek nog voor de laatste keer naar het huis, misschien zag ik het wel nooit meer terug. 'Vaarwel, houten huisje.' fluister ik maar blijkbaar hoort ice het wel. Ik heb het huis zelf gemaakt, nog nooit iemand ontmoet want de kinderen in het weeshuis waar ik eerst woonde, waren altijd gemeen en wouden nooit met mij praten. 'Kom mee, ice.' ik draaide me om en liep het bos in. Ik liep gewoon willekeurige richtingen, want echt een kaart had ik niet. Die wou ik wel, maar hoe kwam ik er aan? De hele dag liep ik met ice naast me, ik keek even achterom of ice me ook nog wel volgde toen hij iets achter ging. Maar terwijl ik dat deed liep ik verder en botste dus tegen iets houtigs aan. 'Auw!' snel loop ik naar achter en zie wat het is. Een, een houten huis? Zou er nog iemand in het wild wonen? Ik twijfelde even maar klopte toen op de deur en een jongen ongeveer even oud als mij deed open. 'Hai.' zei hij. 'Hoi' zei ik. 'Leef jij ook in het wild? Ik was net op reis met mijn wolf ice en kwam dit huis tegen en eh, tja.' De jongen knikte. 'Kom binnen en vertel me alles.' Ik vertel hem dat ik het weeshuis ben uit gegaan, in het wild leef en nu op reis ben met ice. 'Oke, en wat is je naam?' Mijn naam, nee he, ging hij naar mijn naam vragen. Ik haatte mijn naam en zei 'Ik haat mijn naam. Hij is zo stom, en wat is joune?' 'Stom? Hoezo? En mijn naam is rain.' zei de jongen die blijkbaar rain hete, wat een veel mooiere naam was. 'Mijn naam is, Hout.' zei ik. 'Hout..waarom geef je jezelf geen leukere naam? Luister, ik hete eerst ook Regen maar in het engels klinkt het allemaal veel mooier. Ik ben weggelopen van mijn famillie want ze wouden me als slaaf hebben.' antwoordde rain. Kon dat? Je naam veranderen? 'Goed dan.' zei ik en vertaalde mijn naam naar het engels. 'Ik ben vanaf nu, officeel, Wood!' 'Dat is toch beter?' zei rain. 'Dat klopt, thanks.'
'Waar ga je eigenlijk heen reizen?'
'Gewoon willekeurige route enzo.' want ik heb geen kaart, denk ik in mijn hoofd erachteraan maar ik zeg niks tegen rain.
'Je moet eens naar de onmogelijke Goudblad tempel reizen.'
'Goudblad tempel?' vraag ik.
'Het is een lang verhaal.' zei rain maar verteld het dan toch. 'Ooit is er een Gouden blad ondekt, het is nog nooit gebeurt, het verkleurde ook niet zeiden ze. Het is nu een legende, waar jij dus nooit van hebt gehoord. Ze bewaken het blad in de gouden tempel. Ik wou ooit altijd al een bewaker van een legende geweest zijn, altijd al.' Een gouden blad? Ik twijfelde om het te geloven. 'Waarom, waarom reis jij dan niet naar de tempel en word je bewaker? Ze moeten toch nieuwe zoeken een keer als er iets gebeurt met de oude bewakers?' vraag ik uit het niets.
'Je moet daar groot en sterk voor zijn, niemand gaat zomaar even geacepteerd worden door de gene die het kiest oftewel de Goudbladskoning.'
'En.. de goudbladskoning bepaald zeker? Ook wie de volgende goudbladskoning word?'
'Ja, en ze kiezen altijd famillie, niet voor de bewakers maar voor de volgende goudsbladkoningen, sommige geloven dat zij de eerste waren die het blad ondekten.'
'Dan snap ik het.' zei ik. 'Maar, ik wil je wel helpen trainen ervoor en zo? Ik wil wel met je mee op reis. Ik weet dat het niet simpel word..'
'Niet simpel?!' zei rain. 'Onmogelijk! Ze kiezen niet zwakken zoals mij! En by the way, het goudenblad is miljoenen euro's waard.'
'Euro's boeien mij niet. Ik leef in het wild!' zei ik.
'Maar de anderen mensen wel!' zei rain verdrietig, er kwam een grijze wolf op hem af en likte hem.
'Is dat jou wolf?' vroeg ik.
'Ja dit is Grey.' zei rain. De wolf blafte en ging spelen met ice.
'Wil je echt niet met me mee op reis?' vroeg ik.