17.

Isabel zat om acht uur in de ochtend doodstil op haar hotelkamer, met haar koffer en pager voor zich op het bed.
Een zacht geklop, vier tikken, op de deur liet haar opkijken, en ze gaf Harry een teken dat hij de deur open kon doen.
Zayn kwam naar binnen en deed de deur achter zich op slot.
‘Ik heb gezegd dat je sliep, en dat je naar ze toe komt als je wakker bent.’ Zei hij.
Isabel knikte en pakte de laptop van het nachtkastje.
‘Wat is er allemaal gebeurd? Het ging zo snel.’ Zei Niall.
‘Louis en ik hadden onenigheid, en toen werd hij die auto ingetrokken. Ik heb ze achtervolgd, maar ben twee keer neergeschoten. Ik kon hem niet redden.’ Zei Isabel kortaf.
‘Je hebt je best gedaan. Ga je niet schuldig voelen.’ Zei Liam streng.
Isabel keek hem even aan, maar ze wendde direct weer haar blik af.
‘Waarom wilde je de FBI niet spreken?’ Vroeg Harry.
‘Omdat ik weet dat de FBI de zaak er nu alleen maar erger op maakt. Er wordt verwacht dat we de FBI hier inschakelen, en ik wil onverwacht zijn.’
Harry knikte, maar leek niet geheel overtuigd.
‘Kan ik jullie vertrouwen als ik vraag om iets onder ons te houden?’ Vroeg ze toen.
De jongens keken elkaar even nerveus aan, en Isabel zuchtte.
‘Als het niet het geval is, dan ga ik jullie ook niet vertellen wat ik ga doen. Dan kunnen jullie nu vertrekken, en zie ik jullie nog wel.’
Hiermee won ze hun nieuwsgierigheid en Liam knikte.
‘Oké, vertel op.’
‘Ik ga Louis redden. Ik heb al jullie telefoons van zendertjes voorzien, en met een beetje geluk hebben ze wel zijn telefoon afgepakt, maar hem niet zomaar ergens weggegooid. Dat ga ik nu controleren.’ Zei Isabel.
Ze toetste iets in op haar pager en sloot hem aan op de laptop. Het scherm toonde een kaart van de hele wereld, en Isabel toetste een bepaalde code in.
De kaart begon te veranderen, zoomde in op Amerika, en Isabel zuchtte opgelucht.
Hij was tenminste in dit continent.
De kaart zoomde steeds verder in, en uiteindelijk hield hij op bij Chicago.
‘Chicago!’ Riep Isabel uit.
‘Dat is nog geen vier uur rijden vanaf hier.’ Legde ze de verbaasde jongens uit.
‘En je wilt er nu heen gaan zeker?’ Zei Niall.
Isabel knikte. Ze stond op en stak haar haar op, trok gemakkelijke schoenen aan en trok haar jas van een stoel.
‘Hoef je geen wapens mee te nemen? Geen telefoon, of wat dan ook?’ Liam sprong overeind en hield haar tegen.
‘Ik heb een prepaid telefoon bij me, Houd deze telefoon in de gaten, hierop zal worden gebeld.’ Ze gaf Liam een ouderwets mobieltje en hij hield het stevig vast.
‘Als de FBI vraagt waar ik ben, zeggen jullie maar dat ik opeens verdwenen was na een toiletbezoek. Tot snel.’ Isabel liep de badkamer in en wrikte het ventilatierooster open.
‘Ik heb dit alleen nog maar in films gezien.’ Zei Harry.
Isabel glimlachte en zwaaide nog even, voordat ze zichzelf ophees en in de luchtschacht verdween.

Dat laatste moest dus omdat Isabel moeilijk door de gang kan gaan redden met een horde agenten achter haar aan enzo, plus het geeft haar de gedachte dat ze superwoman is