Hoofdstuk 10

Niall Horan P.O.V.

'Hoi we zijn er weer' Samantha loopt binnen 'ik heb spullen mee om kip te bereiden die lekkerder is dan het beste van Nando's, geloof me.'. Ik lach 'Haha, nou verras me, maar Sam we moeten praten' 'Hoezo? Moet ik, moet ik weg?' ze gaat zitten en slaat haar handen voor haar ogen 'Ik dacht het al, wie neemt er nou een wildvreemd meisje van 14 in huis...' 'Nee, oh, het was niet mijn bedoeling om je aan het huilen te maken' ik sla mijn arm om haar heen 'Nee, wat ik wou zeggen is, is dat er fotos van ons in mijn auto zijn opgedoken. En nu denkt iedereen dat, eh ja, hoe zeg je dat?' Ik weet niet meer wat te zeggen, gelukkig schiet Harry me te hulp 'Wat Niall probeert te zeggen is dat iedereen nu denkt dat jullie een stelletje zijn' 'Ja, dat probeerde ik te zeggen. Vind je het erg?' Ik kijk haar aan en wrijf de tranen uit haar ogen. Tot mijn grote verbazing begint ze te lachen 'Nee joh, tuurlijk vindt ik het niet erg! Als zij dat willen denken, laat ze lekker. Ze komen er vast wel achter dat het niet zo is' zegt ze. Maar ik wil helemaal niet dat het niet zo is. Ik wil dat zij dat ook weet, maar ik wil niet dat de rest van de wereld het al weet voor dat wij het zelf zeker weten. Aarg. Ik geef haar een knuffel 'Je hebt helemaal gelijk'