``187``

Na een vermoeiende dag niets doen was ik nieuwe kleren gaan kopen. Waarom? Omdat ik nieuwe kleren nodig had. En er heerste een spanning tussen iedereen. Sam en ik waren bijna continu aan het zoeken of we onder Dean’s deal uit zouden kunnen komen, maar we hadden geen succes. Zacht neuriënd loop ik terug naar de motel kamer waar we in overnachten. De lichten gaan opeens aan en ik blijf even staan. Ik was er vrij zeker van dat Sam en Dean naar de bar waren gegaan. Een van de twee zou vast geen zin meer hebben, Sam eerder dan Dean. Dean wilde de laatste paar maanden alles geven dat hij had. Dus hij greep elke kans aan om met een vrouw te slapen. Ik wil verder lopen maar dan hoor ik iemand roepen. Even trek ik mijn wenkbrauwen op. Het klonk als een vrouw. Nu twijfel ik bij de deur. Het zou Dean kunnen zijn met een vrouw. Maar dan zou hij me vast hebben ge-sms’t. Als ik dan toch naar de deurklink grijp wordt hij al opgedaan. Ik sta oog in oog met een blonde vrouw. Haar haren zitten door de war en ze doet net een vest aan. Ergens doet ze me een beetje aan mezelf denken ‘als ik jou was zou ik hem niet vertrouwen! Hij gebruikt vrouwen alleen.’ Ik kijk even naar binnen en zie Dean tussen de dekens liggen. Even vraag ik me af wat hier was gebeurt tot ik het opeens besef. De vrouw loopt woedend langs me en kijkt nog een keer naar de Impala. ‘Dean wat heb je nu weer gedaan?’ vraag ik met een zucht en loop naar binnen. Dean kijkt hoe ik de tassen die ik mee heb neer gooi en door loop om wat te drinken te pakken. Ik hoor hoe hij opstaat en iets aan trekt. Ik wacht langer dan nodig om er zeker van te zijn dat Dean niet naakt achter me zou staan. ‘ik werd gebeld, en het was een andere vrouw en zij nam op.’ ik rol mijn ogen en geef hem een biertje als hij naar me toe loopt. Hij heeft alleen zijn broek aangetrokken. ‘eigen schuld’ even klop ik op zijn schouder. ‘eigen schuld?’ ik knik en Dean neemt een slok voor hij verder gaat. Hij zet zijn bier neer. Ik loop terug naar de tassen en begin alles netjes op te ruimen. ‘waar is Sam?’ Dean loopt langzaam op me af en komt dicht naast me staan. ‘het is niet mijn schuld. Als jij me nou eens vermaakt…’ ik lach even en klop Dean op zijn borst. Hij houdt mijn hand op zijn borst gedrukt. ‘kom op, ik weet dat je wilt, en je bent geen maagd meer, dus wat ik het probleem. Ik ben over een paar maanden toch dood’ even voel ik hoe mijn mond geïrriteerd omkrult. Ik trek mijn hand los en draai me om. ‘waar is Sam?’ Herhaal ik met een vleugje woede in mijn stem. Dean zucht en wrijft over zijn gezicht. ‘ik had hem weggestuurd om jou te zoeken, terwijl ik Barbra vermaakte’ even vraag ik me af of dat haar naam wel was maar ik maak me er niet te druk om. Niet veel later komt Sam binnen.