Hoofdstuk 17

Amy pov.

met een gelukzalige glimlach lag ik in Zayn's armen. ik heb me in jaren niet meer zo gelukkig en veilig gevoeld.
alsof er me in deze 2 armen niets kan gebeuren, en misschien is dat ook zo.
misschien zal Zayn me beschermen als er iets met me gebeurt. misschien.
want de waarheid is dat ik bang ben, bang dat na dit alles hij me niet meer zal zien staan.
bang dat ik gewoon een losbandige flirt ben, juist als al de rest. hoe is het eigelijk mogelijk?
dat juist degene die ik eerst zo haatte me nu zo lief is. dat als ik na jaren eindelijk terug om iemand
begin te geven, het uitgerekend Zayn Malik is. Zayn Malik, een player, een popsterretje van een boyband.
allemaal negatieve punten, die normaal genoeg zouden moeten zijn om die persoon te haten.
maar toch is het met Zayn anders, ik geef om hem. ik geef echt om hem,
zoals ik om mijn moeder gaf, en mijn vader voordat hij een drankorgel werd, zoals ik in geen jaren meer
om iemand heb gegeven. maar na al die jaren, voel ik wat ik gemist heb.
wat het gevoel liefde met zich kan meebrengen, hoe het voelt.
plots snap ik waarom al die meisjes zo klef zijn met hun vriendje.
zelf wil ik nu het liefst ook altijd in Zayn's armen liggen, en weer voelen wat ik voelde toen we kusten.
met die gedachten nestel ik me nog dieper in Zayn's armen, hij voelt de verandering en grinnikt.
ik kijk naar hem op, en net zoals de vorige keer kan ik geen woord uitbrengen bij de aanblik van zijn ogen,
die zo eindeloos zijn, als een donkere nacht met gouden spikkeltjes.
ik voel hoe mijn hart een sprongetje maakt, en hoe het gevoel in mijn buik explodeert,
als duizenden vlinders die uit hun cocon komen en het gevoel van vliegen willen ervaren.
sprakeloos staar ik naar hem, en hij naar mij.
het twijfelachtige gevoel dat ik zonet had, is helemaal verdwenen.
Zayn neemt mijn gezicht in zijn handen en fluistert hees:
'voor het geval je het nog niet door had, volgens mij ben ik nu niet meer in staat om je te haten.'
daar moet ik om grinniken. ik werp een blik op zijn goddelijke lippen,
en het duurt niet lang of die goddelijke lippen liggen op de mijne.
één enkele gedachte flitst door me heen:
volgens mij hou ik van hem.