Hoofdstuk 9

Amy pov.

ik heb geen idee hoe laat het is, maar plotseling horen we gemorrel aan de deur.
daar staat onze ontvoerder weer, weetje laten we hem Bob noemen, ontvoerder is zo'n lang woord.
Bob heeft 2 kommen soep in zijn handen, of wat je dan ook soep noemt. hij blijft daar maar staan.
'dus, moeten we eerst een trucje doen ofzo voor we ons eten krijgen?' zegt Zayn sarcastisch.
Bob draait zich om naar Zayn: 'je brengt me nog op ideeën, misschien de volgende keer.
nu wil ik een kus van deze jongedame.' na dat Bob zijn woorden heeft uitgesproken blijf ik in shock zitten.
zei hij dat nou echt ? hij zet de kommen op de grond en loopt naar me toe.
opeens dringt het tot me door wat hij van plan is. ik spring recht. 'no way, vieze pedofiel!
jij blijft met je tengels van me af!' schreeuw ik. hij grinnikt: 'meisjes met pit, daar houd ik wel van.'
Bob duwt me tegen de muur. hoe hard ik ook probeer om uit zijn greep los te komen, hij is te sterk.
hij brengt zijn gezicht dichter naar me toe, en walgend van zijn stank draai ik mijn hoofd.
in mijn ooghoeken zie ik hoe Zayn in actie komt, mooi op tijd hoor ! opeens voel ik hoe de armen om mijn lichaam worden weggehaald.
happend naar adem zak ik op de grond. Bob heeft zich uit de greep van Zayn weten te werken en werkt zijn woede op hem af.
ik moet toekijken hoe Bob Zayn slaagt, een keer, twee keer. dan kan ik het niet meer aan. ik ren op hun 2 af en duw Bob weg.
'nu ga je eens goed luisteren, je hebt ons ontvoerd, ons leven verpest en ervoor gezorgd dat we hier een trauma aan overhouden.
ik denk dat dat wel genoeg is, dus ga ons nu ook niet mishandelen!' alle woede schreeuw ik uit.
Bob heeft hier geen weerwoord op, dus verlaat hij razend de kamer. natuurlijk niet zonder de deur weer op slot te doen.
even blijf ik verdoofd staan. een kreun van Zayn maakt me weer wakker. ik kniel naast hem neer, hij ziet er niet zo best uit.
zijn lip is gebarsten, zijn neus bloedt en zijn kaak begint al wat op te zwellen. 'gaat het een beetje?' vraag ik zacht.
'kan niet beter' grapt hij, ik ben al blij dat het niet zijn gewoonlijke sarcastische toontje is.
'hmm, Bob is sterk' mompel ik. Zayn heeft me gehoord: 'Bob?!' hij kijkt me raar aan.
'ik noem de ontvoerder Bob, klinkt makkelijker' grijns ik. daar moet hij mee lachen;
'blijkt dat ik ook nog eens samen ontvoerd ben met een gek' ik grijns naar hem. even valt er een ongemakkelijke stilte.
dan mompelt Zayn 'ik haat je nog steeds.'
'fijn, ik jou ook.'
maar daar ben ik niet meer zo zeker van.