We can't live together, Tom. Or maybe we can... 54


Vorige keer:
‘Zo, alles steekt in het wasmachine’, zegt hij tevreden.
‘Doe heb je goed gedaan, flinke jongen’, zeg ik.
‘Dat verdient wel wat zeker?’ zegt hij, terwijl hij naar zijn wang wijst. Ik glimlach en sta recht. Ik druk een snel, klein kusje op zijn wang en ga dan terug zitten. Ik werp een blik op Tom en zie hem, lichtjes jaloers, naar ons kijken.
‘Hey, niet zo jaloers, jij’, lach ik, waarna ik mijn lippen kort op de zijne zet.
‘Ik ben niet jaloers’, zegt hij koppig.
‘Toch wel, liefje’, plaag ik hem. Ik druk nog een kusje op zijn mond en por hem dan eens in zijn zij. Hij grijnst en port terug.
‘Zeg, hebben jullie toevallig geen honger?’ vraagt Bill. Om even een zicht te hebben op de tijd; het is nu ietsje na vier.
‘Ja, eigenlijk wel’, antwoord ik.
‘Ik bel de pizzabezorger’, zegt Bill dan.
‘Nee! Wij gaan met z’n drieën gezellig koken’, zeg ik dan. Ik hoor Tom zuchten. ‘Jullie eten veel te ongezond en niet gevarieerd’, zeg ik dan.
‘Er is niets in huis’, zegt Bill dan.
‘Er bestaat zoiets als een supermarkt, Bill’, zeg ik. Hij knikt.
‘Kom, Tom. Sta recht’, zegt hij dan. Ik doe snel andere kleren aan. Tom verbergt zijn blauw oog achter een zonnebril. En dan vertrekken we op ons gemak naar de supermarkt.

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Reageer (13)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen