You're my everything. And that will never change! [170!!]

..
Tom draaide zich naar me om en ik rende op mijn sokken naar hem toe. Ik knuffelde hem stevig en gaf hem nog een lange zoen op zijn mond.
“Veel plezier.” Fluisterde ik in zijn oor.
“Jij ook.” Fluisterde hij terug.
We knuffelde elkaar nog een goed en liet elkaar toen los.
“Tot kerstavond.” Zei ik.
“Tot kerstavond.” Zei Tom.
Daarna stapte hij in de auto, deed het raampje nog even open en wiep me een handkusje toe.
“Ik hou van je.” Zei hij en reed toen de oprit af.
Ik staarde de donkerblauwe Cadillac na totdat hij uit het zicht was.
“Ik hou ook van jou.” Zei ik in het niets.
Ik wist dat niemand het hoorde. Behalve één persoon, en dat was Tom.
Ik liep terug het huis in, sloot alles af en liep toen naar boven. Mijn vader zag zo te zien al op bed, in ieder geval het licht was uit in zijn slaapkamer.
Ik voelde mijn telefoon trillen in mijn zak. Een smsje, van Tom.
‘Ik mis je nu al! En bellen als er wat is, hè. Tot kerstavond. Xxjes, je Tom.’
Ik lachte in mezelf en liep mijn kamer in. Het nachtlampje brandde nog. Maar Anna lag al helemaal opgerold te slapen in mijn bed.
Snel smste ik Tom terug.
‘Ik mis jou ook al. En jij moet mij ook bellen als er wat is. Tot kerstavond. Xxjes jouw Leande.’
Ik legde mijn telefoon op het nachtkastje, kleedde me om, poetste mijn tanden en ging in bed liggen.