You're my everything. And that will never change! [52]

..
“Dat weten we niet. Maar voorlopig niet.” Antwoordde Bill.
“in ieder geval pas als jij alweer naar huis bent.” Voegde ik bij Bill zijn antwoord toe.
“Oh.”
De telefoon ging en ik nam op.
“Mit Leande.”
“Hallo Leande, Christa hier.”
“Hoi Christa.”
“Haaii. Ik had een vraagje. Mijn moeder is ernstig ziek geworden en ik moet naar haar toe samen met Richard. Nou was mijn vraag of Anna misschien bij jou kon blijven logeren. Als het niet kan, geeft het niet. Dan gaat ze gewoon naar Richard zijn moeder.”
Ik keek even naar de Anna, die had hele verhalen aan Tom en Bill te vertellen. “Nee hoor. Het is goed hoor dat ze hier blijft logeren.”
“oké. Dan kom ik straks voordat we naar mijn moeder gaan, even nog wat spullen brengen.”
“Ja, is goed.”
“Oké, doei.”
“Doei.” Ik hing op en liep terug naar de keuken. Bill ruimde net de tafel af en Tom stond met zijn hoofd in de koelkast naar de vla te zoeken.
“Anna, wat vind je ervan als je nog een paar nachtjes mocht blijven?” vroeg ik.
“Ja!”
Anna sprong van haar stoel af en omhelsde me. “Ik mag dan wel bij jou in bed slapen, hè? Net zoals altijd.”