You're my everything. And that will never change! [15]

“Het is je moeder, Lean.” Riep Bill vanuit de woonkamer terwijl hij met de telefoon in zijn handen stond.
“Dan kan jij vast wel eventjes opnemen voor mij, hè Bill. Ik ben hier even bezig met mijn eten. Iemand anders nog wat eten?” riep ik terug.
Als antwoord kreeg ik dat niemand anders wat wilde eten en dat was makkelijk. Dan hoefde ik verder niets klaar te maken. Ik pakte het bord uit de magnetron, strooide er wat poedersuiker overheen en legde hier en daar wat boterkrulletjes tussen. Snel schonk ik nog wat te drinken in. Bill nam de telefoon op, hoorde ik. “Bill hier.”
“Oh, hallo Bill. Is Leande al thuis?” vroeg mijn moeder.
“Ja, ze is alleen in de keuken bezig. Ik zal even kijken of ze tijd heeft om aan de telefoon te komen.”
Net op het moment dat ik klaar was met mijn eten opnieuw klaarmaken en terug de woonkamer in wilde lopen, kwam Bill de keuken ingelopen. Bijna botsten we tegen elkaar op. “Ze moet jou hebben.”