December 12, part 1.

December 12, part 1. | Charlotte Emelie Jenner
Voorzichtig pakte ik de houten rand vast waarna ik klungelig het ijs opstapte. Iets wat wel 5 minuten leek te duren. Niet dat ik niet kon schaatsen, in tegendeel zelfs. Ik kon vooruit en achteruit, en een pirouette lukte me ook nog wel. Maar daar hield het dan wel zo'n beetje mee op. Maar goed, alle eerste 5 minuten zijn moeilijk. Toch? Harry stond me vanaf de zijlijn kei hard uit te lachen. Nog even en hij zou stikken, zo rood was hij. Hij sloeg zijn handen voor zijn buik als teken dat die pijn deed van het lachen. Eigennschuld. Ik stak mijn tong naar hem uit en keek toen naar Liam en Demy. Liam stond al op het ijs en hielp Demy er ook voorzichtig op. Schattig. Toen Harry eindelijk was uitgelachen trok hij snel zijn schaatsen aan en liep soepel het ijs op waarna hij naar me toe schaatste. "Zo doe je dat dus." Grijnsde hij me toe. Nep-boos stak ik mijn tong naar hem uit waardoor Harry een beledigt gezicht trok. Ik zette me af tegen de rand waarna ik gelijk een heel stuk vooruit schaatste en een pirouette maakte. Ik keek even achterom waar Harry me verbluft aankeek. Ook hij zette zicht af en schaatste naar me toe. "Eerst lijk je op een pas geboren bambi op schaatsen en een paar minuten later schaats je zo weg alsof je een professionele kunstschaatster bent. Hoe doe je dat toch?" Vragen keek Harry me aan, alsof ik zojuist een wereldwonder had beleefd. "Alle eerste 5 minuten zijn moeilijk." Knipoogde ik hem toe waarna ik me weer afzetten en vooruit schaatste. Harry schaatste snel achter me aan en kwam toen langs me schaatsen. "Liam en Demy zijn wel écht schattig samen hé?" Besloot ik. Harry knikte instemmend. "Ik was bang dat Liam na Danielle nooit meer iemand zou vinden die zo geweldig als zij was, maar Demy heeft haar overtroffen." "Zo zo, stiekeme crush op Danielle?" Daagde ik hem uit. Harry schudde snel zijn hoofd. "Ze is mijn type niet." Besloot hij. "Zou ik ook zeggen ja.." Mompelde ik. "Echt hoor, ze is mijn type niet." Beweerde hij weer. "Heb jij een type?" Vroeg ik hem verbaast. "Natuurlijk heb ik een type. Iedereen heeft een type." Raar keek hij me aan. "Oh dan is jou type zeker blond en oud?" Mompelde ik, doelend op Caroline. Ja, ik kon haar niet uitstaan. En dat terwijl ze echt heel aardig was. Maar ik haatte het om dat toe te geven. Gewoon omdat zij iets had gehad wat ik niet had, Harry als vriendje. Harry gaf me een speelse duw waardoor ik met een enorme smak op het ijs belande. "Auw! Waar was dat dan weer goed voor?!" Boos keek ik hem aan terwijl de tranen in mijn ogen sprongen. Zeker weten dat ik morgen allemaal blauwe plekken op mijn lichaam had zitten. Harry keek me boos aan maar schrok toen hij mijn waterige ogen zag. Hij trok me snel overeind en drukte me tegen hem aan. "Sorry! Sorry! Sorry!" Harry klopte het ijs van me af en wreef toen met zijn koude handen door mijn lange, blonde, door de war zittende haren. "Het is oké." Mompelde ik schor. Harry drukte een kusje op mijn wang waarna hij me weer in een dikke knuffel trok. Hij liet me een beetje los, drukte een kusje op mijn mondhoek en pakte toen met zijn koude hand, mijn ijskoude hand vast. Zachtjes zette hij ons af waardoor we beiden hand in hand vooruit schaatste. "Mijn typte is iemand zoals jij Charlotte."