061 Katie Jane Adams

Daar zitten we dan, in de auto richting het vliegveld. Liam rijd, waardoor ik naar Harry kan zitten.
De tranen staan nog steeds in mijn ogen. Ik kan het gewoon niet geloven. Zometeen ben ik weer terug in Nederland! Het koude kikkerlandje, zoals ze dat noemen. Niet dat het in Engeland altijd warm en mooi weer is, maar het is hier toch beter als in Nederland.
Ik weet ook wel dat hier blijven geen optie is, want de jongens moeten gewoon touren, en blijven dan sowieso niet in Engeland.
Eigenlijk hoop ik dat mijn school nu ineens belt met het nieuws dat alles een grote grap was, en dat ik mee kan touren. Of dat ik ineens wakker word, en dat het allemaal maar een droom was. Het is dan wel een erg lange droom... Misschien lig ik wel in coma na een aanrijding?
Ik knijp mezelf even hard in mijn arm, waardoor een ‘au’ mijn mond verlaat. Harry kijkt me bezorgd aan.
“What’s up, Katie?” vraagt hij, en hij slaat een arm om me heen.
“Nothing, I just pinched myself to be sure about this all.. I really want to be sure that this isn’t just a dream.” leg ik hem uit.
“It’s not a dream Katie, this is real. We’re at this moment in the car, driving to the airport.” zegt Harry.
“I really want that this part of my life would be a dream.. Because then we don’t have to say goodbye, and we can live happily together for always.” zeg ik.
Harry zucht even, en kijkt me aan. “I’ll call you as much as possible, and I’ll fly over to you as soon as possible.” zegt hij. Ik glimlach even, en ik nestel me wat dichter in zijn armen.

“We’re at the airport.. You have an hour left, so we have to be fast.” zegt Liam. Waarom wilt hij snel zijn? Misschien wil ik wel heel graag de vlucht missen, dan kan ik hier nog even blijven. En de vlucht daarna, en de vlucht daarna, en de vlucht daarna... Dan ben ik hier nog wel een paar dagen.
Ik pak Harry’s hand vast, en in Harry’s andere hand heeft hij mijn koffer vast.
We lopen snel naar het vliegveld toe, waar zoals ik al had verwacht, een aantal fans Harry en Liam opmerken.
Ik maak een gebaar naar ze dat ze stil moeten zijn, maar ze kunnen geen gebaren taal of zoiets, en roepen toch heel hard. “OMG that are Harry and Liam with their girlfriends!”
Ik kijk Harry even hulpeloos aan, en hij begrijpt gelukkig wel wat ik bedoel. “Just ignore them, we’ll give them some autographs after your flight.” zegt hij.
Ik knik even, en we lopen gewoon langs de fans. Gelukkig houden ze ons niet tegen, maar we komen ook niet heel makkelijk er door heen.
Bij een scherm blijven we stil staan. Ik zoek de vlucht naar Amsterdam op.. Gate 4.
We lopen verder naar de incheck balie, en we checken even snel in. Dan hoeven we dat tenminste zometeen niet meer te doen.
Als alles in orde is, lopen we naar een van de honderden stoeltjes die daar staan, en we gaan zitten.
Ik kijk even snel op mijn iPhone, en ik zie dat we nog vijftig minuten moeten wachten.
Ik leg mijn hoofd op Harry’s schouder. Hij slaat een arm om me heen, en zo blijven we even zitten.
Er zijn geen woorden nodig, om te zeggen dat we elkaar heel erg gaan missen de komende tijd. Dit is gewoon even afscheid van elkaar nemen in stilte.

Awhhhh Ze moeten afscheid nemen Ik verklap alvast iets : hoofdstuk 63 is een Zayn pov ! (: 10 kudo's is een nieuw stukje, ik weet zeker dat we dat gaan halen (: Ik wil vandaag ook wel hoofdstuk 63 activeren, maar dat is pas bij 15 kudo's (: De Kiss You video komt pas in Januari uit, staat ineens op Twitter... Ik verheugde me er helemaal op en dan dit Nja, ik kan nu al niet meer wachten tot Januari (: xx