Being alone at christmas

We zongen net de laatste noten van Always be togheter. Ik had echt zin in de optreden voor vanavond. Jingle bell rock event, dat had ik nooit verwacht. In Little mix zitten had ik ook nooit verwacht. We hadden hetzelfde management en toen de meiden en ik samen een single voor mijn debuutalbum gingen opnemen waren ze zo verbaasd dat mijn stem zo goed bij die van hun paste dat ze hadden besloten om mij bij Little mix te voegen. Ik werd met open armen ontvangen door de meiden en we hebben samen de grootste lol. We moesten van het podium af want nu moest Ed Sheeran gaan repeteren. Samen met Jade, Jesy en Leigh-anne liep ik onze kleedkamers in. Perrie was nog even naar Zayn toe om bij te kletsen want ze waren letterlijk net uit het vliegtuig gestapt vanuit Amerika. Ik zette mijn beats op en speelde een van de vele kerstliedjes af die nu op mijn Ipod touch stonden. De eerste tonen van All i want for christmas is you kwamen door mijn koptelefoon en zachtjes begon ik te zingen. Ik lag met gesloten ogen op een van de banken die in onze kleedkamer stond. Ik had niet gemerkt dat Perrie was terug gekomen met Zayn, Harry, Niall, Liam en Louis. Er werd op mijn voorhoofd getikt en geïrriteerd deed ik mijn ogen open. Harry hing met zijn hoofd boven die van mij. ‘Kan je ook plaats voor anderen maken.’ Het was geen vraag maar meer een eis. Harry was vanaf het begin al een eikel tegen me en ik snapte niet waarom. ‘Ja sorry.’ Zeg ik zacht terwijl ik opsta en de kleedkamer uitloop. Echt niet dat ik daar bleef en dat Harry de hele tijd gemene opmerkingen ging maken. Ik Liep wat door het gebouw heen waar over een paar uur het concert zou beginnen. Het sneeuwde zacht en het zag er prachtig uit. Uit mijn ooghoeken zag ik een klein meisje huilend rond lopen. ‘Mama?’ vroeg ze huilend. Verbaasd keek ik rond maar ik zag niemand die haar moeder zou kunnen zijn. Ik liep naar het meisje toe en bukte bij haar. ‘Hi, ben jij je mama kwijt?’ vroeg ik aan haar. Met grote ogen kijkt ze me aan en knikt dan voorzichtig. ‘Ja.’ Zegt ze ook nog zacht. ‘Kom dan gaan we je mama zoeken.’ Zeg ik terwijl ik mijn hand naar haar uitsteek. ‘oké, ik ben Jasmin.’ Zegt ze met een kleine glimlach. ‘Hoi Jasmin! Ik ben Olena.’ Zeg ik vrolijk tegen haar. ‘Weet ik! Jij zit in Little mix!’ zegt ze blij. ‘Inderdaad hoe weet jij dat?’ vraag ik aan haar. ‘Omdat ik een fan van jullie ben. Jullie zijn de beste!’ Zegt ze met een lieve glimlach. ‘ah dank je wel!’ zeg ik dankbaar. Samen met Jasmin loop ik naar de infobalie om te vragen of haar moeder daar misschien om Jasmin had gevraagd maar ze wisten van niks. Ik zei dat ik Jasmin maar mee nam naar de kleedkamer en dat als haar moeder kwam ze haar daarheen moest sturen. ‘Dus Jasmin vind je One direction ook goed?’ vroeg ik aan haar toen ik voor de kleedkamerdeur stond. ‘JA! Ze zijn geweldig!’ zegt ze met een gigantische glimlach op haar gezicht. Ik open de deur en daar zitten de meiden en de jongens vrolijk te praten. Als ze mij en Jasmin zien valt het stil. ‘En wie is dit?’ vraagt Jesy aan me met een lieve glimlach op haar gezicht. ‘Ik ben Jasmin mevrouw.’ Zegt ze wat verlegen. ‘Hi Jasmin! Noem me maar Jesy.’ Zegt ze. Jasmin knikt en kijkt dan verlegen naar de jongens. ‘Jongens dit is Jasmin ze is een grote fan van jullie.’ Zeg ik als Jasmin wat verlegen achter me gaat staan. ‘Hoi Jasmin.’ Zegt Zayn terwijl hij opstaat en naast haar hurkt. ‘Hi.’ zegt ze zacht tegen hem. Hij opent zijn armen en geeft haar een knuffel. Hij laat haar los en glimlacht lief naar haar. Als hij opstaat tilt hij haar ook meteen op en neemt haar op zijn schoot als hij op de bank gaat zitten. Iedereen kijkt naar Jasmin die vrolijk zit te vertellen welke nummers ze van ons goed vind en welke niet. Ik kijk in het rond en zie dat Harry niet naar Jasmin kijkt maar mij aankijkt met gefronste wenkbrauwen. Ik wil wegkijken maar het lukt niet, zijn groene ogen houden me gevangen. Waarom moest hij altijd zo gemeen doen? Had ik soms iets fout gedaan? Toen ik hem de eerste keer zag was ik meteen verkocht, wie zou dat nou niet zijn. Zijn krullen die er zo heerlijk zacht uitzagen, zijn prachtige groene ogen en dan die geweldige glimlach. Mijn hart smolt maar vanaf het moment dat hij tegen me praatte was dat beeld gebroken. Hij was meteen al bot en onbeleefd en ik had geen idee waarom. Ik liet me tegen de koude muur zakken en legde mijn hoofd op mijn knieën. Waarom deed Harry zo tegen mij? En waarom trok ik het me zo aan? Ik schudde de gedachtes van me af en stond op. Ik had muziek nodig, het podium was geen optie want daar waren ze nog aan het repeteren. Ik besloot mijn gitaar uit ons busje te halen en gewoon wat in de kantine te gaan spelen.

Being alone at Christmas doesn't have to be a bad thing
Singing songs all for yourself
Some brandy, no one's leaving

And oooh you're alone tonight
Oooh no Christmas lights
No kisses, hugs, no love, no luck
Christmas a delight

Things will be okay
You'll see you won't be lonely
Maybe next year you and me
Around the Christmas tree

Ik had dit liedje een paar jaar geleden geschreven, het was mijn eerste kerst zonder mijn familie omdat ze teleurgesteld in me waren omdat ik een muziek carrière wilde en ik niks nuttigs met mijn leven ging doen zoals dokter worden. Het deed iedere keer weer pijn als ik er aan dacht, vijf jaar geleden was dat nu en nog steeds deed het pijn. Ik had niet eens door dat er tranen uit mijn ogen gleden tot een hese stem me uit mijn gedachtes haalde. ‘Gaat het wel?’ vroeg Harry aan me, zijn ogen stonden zacht en bezorgd. ‘Ja, het gaat wel.’ Zeg ik zacht. Niemand wist mijn dit en dat zou ook altijd zo blijven. ‘Het…het spijt me.’ Stottert Harry. Verbaasd kijk ik hem aan. ‘Wat spijt je?’ vroeg ik aan hem. ‘Dat ik altijd zo’n eikel tegen je ben, ik weet geen eens waarom ik het doe. Het is gewoon ik weet niet hoe ik me moet gedragen bij jou in de buurt en je maakt me zenuwachtig en zo.’ Zegt hij terwijl hij zijn blik naar de vloer laat glijden. Een spottende lach verlaat mijn lippen. ‘Heel erg grappig en dadelijk vertel je me nog dat de Kerstman en elfjes bestaan.’ Zeg ik sarcastisch tegen hem. Hij kijkt me in de ogen en ik zie dat ik hem echt pijn heb gedaan. ‘Ik meen het.’ Zegt hij alleen maar. Het voelt alsof al het zuurstof van de aarde is verdwenen. Hij meende het, elk woord wat hij tegen me zei was waar. ‘Je…je vind mij leuk?’ vraag ik schaapachtig aan hem. Hij knikt alleen maar en verbreekt het oogcontact niet. ‘Wil je alsjeblieft iets zeggen?’ zei hij nadat ik een paar minuten in zijn ogen had zitten staren opzoek naar een leugen maar ik vond niks. Ik stond op en liep naar hem toe. Toen ik vlak voor hem stond wist ik mezelf even geen houding te geven. Verlegen keek ik naar beneden maar Harry laat dat niet toe en dwingt me hem aan te kijken door zijn vinger onder mijn kin te leggen en hem omhoog te tillen. Ik kijk hem in de ogen aan en ik zie hem steeds dichterbij komen tot hij zijn lippen zachtjes op die van mij drukt, een warm gevoel verspreid zich door mijn lichaam en ik sla mijn armen over zijn nek heen en druk hem dichter tegen mij aan. Misschien zou dit eindelijk de kerst worden dat ik niet meer alleen was.

The end.