005

Het was echt veels te vroeg vandaag. Zouden er serieus mensen zijn die iedere dag om 4 uur 's ochtends op moeten? Vandaag zouden we naar Las Vegas vliegen. De vlucht was om half 9 wat me nu een uurtje gaf om mezelf klaar te maken aangezien we nog een half uurtje moesten rijden. Gelukkig hadden we gisteravond al de koffers gepakt. Tot mijn verbazing was ik vandaag als eerste op en besloot dus de rest met een hoop lawaai wakker te maken aangezien ze dat ook altijd bij mij deden. Toen ik de slaapkamerdeur opendeed bedacht ik me. Ze zagen er alle 3 zo schattig uit als ze sliepen. Heel voorzichtig liep ik de kamer in en blijkbaar was JJ wakker geworden. "Hee" zei hij een beetje slaperig toen hij me zag staan. Ik begon zachtjes te lachen door zijn slaperige hoofd. "Morgen slaapkopje" zei ik nog steeds een beetje lachend. "Jullie moeten echt opstaan" fluisterde ik. "Oke" zei hij en ging rechtop in zijn bed zitten. "Ga maar vast naar de keuken, ik maakt Josh en Jaymi wel wakker. Kunnen we dan zo even praten?" fluisterde hij toen terug. Ik knikte en liep de slaapkamer uit. Ik besloot vast wat ontbijt te maken toen JJ de keuken in kwam lopen. "Gaat het goed?" vroeg hij me en toen ik me omdraaide stond JJ voor me alleen in zijn boxer met een dekentje om hem heen geslagen. Ik herpakte mezelf nadat ik hem volgens mij helemaal had bekeken. "Jawel hoor, vind het alleen een beetje eng om zover te vliegen" zei ik toen eerlijk. "Aah maak je niet te druk Spenc, het stelt vast niet veel voor" zei hij terwijl hij over mijn rug wreef om me een beetje rustig te maken. Ik gaf hem een knuffel, eigenlijk zonder reden. "Waar was dat voor?" vroeg hij verbaasd toen ik hem los liet. "Omdat je er altijd voor me bent" antwoordde ik en nu trok hij me in een knuffel en gaf me een kus op mijn voorhoofd. "Waar wilde je over praten?" vroeg ik hem toen hij me weer los liet. Even zag ik een twijfel in zijn ogen maar toen begon hij toch maar te praten. "Nou uhmm.. sinds die kus" begon hij maar werd onderbroken door Josh en Jaymi die met veel lawaai de keuken in kwamen. Toen ze ons zagen staan stopte ze meteen. "Storen we?" vroeg Josh. "Uhh nee hoor" zei ik snel. "Ik vroeg net aan JJ wie er naast wie zit in het vliegtuig" loog ik. "Ooh dat is wel een goeie inderdaad. Zal ik anders maar naast de nieuwe jongen gaan zitten?" bood Jaymi toen aan. Eenmaal in het vliegtuig zat ik naast Josh en JJ. Jaymi wist inmiddels wie de nieuwe jongen was maar wij wisten het nog steeds niet. "Ik ben echt ontzettend moe, ik denk dat ik maar ga proberen te slapen" zei ik toen we eenmaal in de lucht zaten. "Oke slaap lekker babe" zei JJ toen tegen mij. "Noemde je haar nou babe?" schreeuwde Josh toen zowat door het vliegtuig heen. Het moest wel hard zijn geweest want ergens in de verte hoorde ik Jaymi lachen. Toen ik naar JJ keek zag ik dat zijn wangen inmiddels rood waren geworden. Ik keek weer naar Josh en zei hem dat hij normaal moest doen. Daarna legde ik mijn hoofd tegen JJ aan en deed mijn ogen dicht. "Dankjewel" fluisterde JJ in mijn oor waarna ik glimlachte en mij hand tegen zijn borstkas aanlegde.

"Spenc, Spenc" hoorde ik Josh zeggen terwijl hij me aantikte. Ik tilde mijn hoofd op en keek hem vragend aan. "Je moet je gordel om doen want we gaan landen" zei hij toen. Ik deed mijn gordel om en toen ik naar JJ keek zag ik dat hij nog steeds lag te slapen. Hij had zijn gordel al die tijd omgehad dus hoefde ik hem ook niet wakker te maken. "Hoe krijg je het voor elkaar?" vroeg Josh toen. Ik keek hem niet begrijpend aan. "Je hebt de hele vlucht geslapen" zei hij toen. Ik schoot in de lach. "Je weet toch dat ik altijd kan slapen. Jij hebt toch ook wel geslapen?" vroeg ik toen. "Ja eventjes" zei hij en keek toen naar JJ. Hij kreeg een sneaky lach op zijn gezicht en ik keek hem vragend aan. "Oke je mag niet zeggen dat ik je dit verteld heb oke?" zei hij toen. Ik knikte. "Je moet het me beloven Spenc" "Jaa ik beloof het, wat is het?" zei ik toen een beetje ongeduldig. "Hij heeft al een crush op je sinds hij je kent" zei Josh toen. Mijn ogen werden een beetje groot. "Hij heeft al een crush op me sinds toen ik 5 was ofzo?" vroeg ik toen een beetje verward. Josh begon te lachen. "Nouja oke dat is een beetje overdreven maar je weet wat ik bedoel" zei hij toen. Ik voelde hoe ik begon te stralen. "Je vind hem leuk ofniet?" vroeg Josh toen hij dat zag. Ik knikte en voelde dat mijn wangen rood werden. "Ik wist het. Ga je het een kans geven?" "Vind je dat ik dat moet doen?" vroeg ik toen. "Ja ik vind eigenlijk van wel" zei hij toen. Weer kwam er een glimlach op mijn gezicht. "Thanks Joshy. Ben echt blij met een vriend zoals jij" zei ik toen gemeend.