24. Burgeroorlog

Ik ging terug naar de zetel om verder te kijken naar mijn documentaire maar de televisie was al ingepalmd door bomaanslagen en oorlog.
Ik keek wie er in de zetel zat : Jasper.
Hij was weer een film of een documentaire over de Amerikaanse Burgeroorlog aan het kijken.
Die gast was echt geobsedeerd
ik besloot dan maar om wat te koken, Bella kwam toch vlak na haar huiswerk.
Ze zou dan Edward opbellen en hij zou ze gaan halen.
Ik keek in de koelkast.
En net op dat moment gaat Edward zijn GSM af.
Die lag op de keukentafel maar Edward waqs nergens te bekennen.
Waarschijnlijk gaan jagen met Emmett.
Ik nam op.
'Hey schatje, ik ben klaar. Kom je me halen. Dan kunnen we eerst naar een restaurant gaan ofzo. Is dat goed, Edward?' klonk het aan de andere kant.
'Edward is er niet' zei ik.
'ow' klonk het weer.
'Met wie spreek ik dan?' vroeg Bella met een hoge stem.
'Diana' zuchtte ik.
'En waar is Edward?'
'die is gaan jagen, maar het zal niet lang meer duren. Anders vraag ik wel aan Jasper of hij je komt ophalen.'
'euhm... vraag maar aan Jaser, ik wil hier weg. Ik word echt gek van Charlie.' ze klonk ietwat geïrriteerd.
'Ik zal hem sturen.' zei ik en klapte de GSM dicht.

Jasper was onderweg naar Bella en ik onderwag naar Carlisle zijn werkkamer.
Ik klopte.
'hmm' was het enig dat ik hoorde.
Ik deed de duur open en zag de dokter met zijn tong uit zijn mond heel geconcentreerd naar zijn computerscherm kijken.
'Spelletjes?' vroeg ik.
Hij keek op en bloosde.
Ik moest lachen.
Ik ging op zijn schoot zitten en klapte de laptop dicht en gaf Carlisle een kus op zijn lippen.
'Zeg' zei hij.
'Weet jij waar Esme naartoe is, haar kleerkast is leeg.' hij keek me aan.
Moest mij hart nog werken zou hij nu zeker heel wat tellen sneller gaan.
'Ze is met Tanya naar Rusland en daarna gaan ze naar Italië' zei ik.
Hopelijk geloofde hij me.
'Waarom heeft ze niets gezegd?'
'Tanya had haar gebeld om te zeggen dat het vliegtuig zou vertrekken en Esme heeft snel haar koffers gepakt en vertrokken.' antwoordde ik terug.
'ahzo, ik zal ze strax wel eens bellen' en hij kuste mijn wang.
'Ze is haar GSM vergeten' en ik wees naar het nachttafeltje waar het stukje electronica had plaatsgevonden.
Carlisle nam de GSM en schakelde die uit.
Dan duwde hij me op het bed en kwam over mij zitten.
Hij grijnsde en duwde zijn lippen in mijn nek...


Al die lieve reacties ze maken me echt blij
Ik ben nog altijd ziek maar als ik jullie reactie lees voel ik me al stukken beter.
ik vind de steun echt de max
ik wil jullie daarvoor enorm bedanken
Ly Guys
<3