20.

Elena Johnson

Ik luisterde geconcentreerd naar Louis' pianospel. Zijn stem klonk prachtig, helder. 'That's what makes you beatiful,' zong hij als laatste. Hij keek op en zocht mijn blik. Zijn ogen stonden vragend, hopend op positieve feedback. 'Lou, het is prachtig,' glimlachte ik en ik drukte een kus op zijn lippen. 'Dit wordt onze eerste single. Hij komt eind november uit waarschijnlijk, maar de clip gaan we binnenkort al opnemen, in Amerika,' grijnsde Louis. 'Wat?' vroeg ik verbaasd. 'Voor hoe lang?' Hij haalde zijn schouders op. 'Een aantal dagen,' zei Louis. 'Weet je al wanneer?' vroeg ik 'We vertrekken de 22ste, en als alles goed gaat zijn we de 25ste weer terug, anders de 26ste,' zei Louis. 'Maar dan moet ik naar de verloskundige,' zei ik. Louis gezicht betrok. 'Zal ik de afspraak anders verzetten?' vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd. 'Ik ga wel alleen,' mompelde ik. Louis pakte mijn beide handen vast. 'Hey, de volgende keer ben ik erbij, beloofd,' zei Louis. Ik keek hem aan. 'Het gaat opeens wel snel hè,' zei ik zachtjes. Louis knikte. Ik kan het zelf ook nauwelijks geloven, Elena.' 'Wanneer duiken jullie de studio in?' voeg ik toen. '17, 18, 19 en 20 september,' zei Louis. 'Dan ben ik de 21ste vrij en daarna zitten we alweer in het vliegtuig naar Amerika,' zei hij. 'Je kan vast wel een dagje mee naar de studio, als je dat leuk lijkt,' zei Louis. Ik knikte en glimlachte. 'Speel nog eens een liedje,' vroeg ik toen. Louis glimlachte en legde zijn vingers weer op de toetsen van de piano. Hij begon te spelen en viel daarna in. Genietend luisterde ik naar zijn prachtige stem.

Toen ik de volgende dag thuis kwam van werk, hoorde ik Louis van alles zeggen, maar ik kon niks verstaan. 'Lou?' vroeg ik verbaasd terwijl ik mijn jas ophing en mijn schoenen uittrapte. 'Kom terug!' riep hij toen. Ik trok een wenkbrauw op. 'Kom terug?' herhaalde ik vragend. Op dat moment kwam er een puppy op me afrennen, op de voet gevolgd door Louis. Vol verbazing bekeek ik het tafereel voor me. De blonde golden retriever puppy kwam tussen mijn benen staan en keek omhoog. 'Awh,' kon ik alleen maar uitbrengen. 'Wat ben jij een schatje,' glimlachte ik terwijl ik door mijn knieën ging en de pup een aai over zijn hoofd gaf. Hij probeerde meteen in mijn hand te bijten, wat geen pijn deed, omdat hij nog geen kracht kon zetten. 'Lou, hoe komen we aan een hond?' vroeg ik verbaasd terwijl ik weer recht ging staan en hem aankeek. 'Ik heb hem gekocht, voor jou,' legde hij uit. 'Waarom een hond?' vroeg ik. 'Zodat je niet zo alleen zou zijn als ik een paar dagen weg ben,' was zijn simpele verklaring. 'Wie moet er dan voor hem zorgen als ik aan het werk ben?' vroeg ik hem. 'De komende dagen ben ik er nog, en misschien kan Lissa een paar keer komen kijken,' stelde hij voor. Ik zuchtte. 'Lissa moet gewoon naar colleges hoor, en we kunnen haar toch niet zomaar met een hond opzadelen,' zei ik tegen hem. De puppy stond om mijn aandacht te vragen, maar ik negeerde hem. 'Misschien kan je in de je pauze even komen kijken hoe het met hem gaat,' stelde Louis toen voor. Hij kreeg door dat hij weer een ondoordachte aankoop had gedaan. Hij zuchtte. 'Je was gisteren zo verdrietig dat ik weg ging, ik wilde je verrassen,' mompelde hij. Ik liep naar hem toe en sloeg mijn armen om hem heen. 'Ik vind het ontzettend lief, Lou. We zullen hem houden en we zien wel hoe het loopt,' zei ik tegen hem. Hij keek me aan en zijn ogen begonnen weer te stralen. 'Echt waar?' 'Echt waar!' beloofde ik hem. Hij drukte een kus op mijn lippen, maar de puppy blafte en vroeg om aandacht. Ik liet hem weer los en zakte door mijn knieën. 'Heb je al een naam?' vroeg ik aan de hond. Louis antwoordde voor hem: 'Nee.' 'Hoe zullen we je eens noemen?' vroeg ik terwijl ik het hondje oppakte.