<333

'Dit meen je niet,' kreun ik, 'Samantha?'
'Ik doe m'n best,' antwoordt ze. 'Anders moeten jullie maar niet blijven slapen...'
Ik moet er wel om lachen. Ik zie mezelf al in bed liggen met Sam ernaast. Dat zal ze niet zo leuk vinden!
'Nee, wij willen blijven slapen!' protesteert Strify.
'Het zal wel gaan,' zegt Sam en ze lacht ongemakkelijk, 'Toch Kiro?'
'Tuurlijk,' zeg ik zacht. 'Desnoods slaap ik op de grond.'
Samantha schudt haar hoofd.. 'Dat doe ik je toch niet aan. We vinden wel een oplossing, joh.'


Strify Pov;

'Ik ga een blokje om, wie gaat er mee?'
Kiro kijkt ons aan, als hij mij aankijkt blijft hij iets langer en probeert hij me duidelijk te maken dat ik mee moet gaan.
'Ik ga wel mee,' zeg ik met tegenzin.
Kiro knikt. 'Okay.'
We lopen samen naar buiten.
'Wat is er aan de hand, joh?' begin ik een gesprek, na een lange stilte.
'Waarom moest je huilen, bijvoorbeeld? Ik begrijp jou niet meer!'
'IkbenverliefdopSamanthadenkik -' ratelt hij achter elkaar.
Ik staar hem verbaasd aan en ik stop met lopen.
'Wat? Echt?!' roep ik. 'Wow...'
Kiro knikt. 'Ik zei, dat ik het dénk. Zeg asjeblieft niks tegen haar. Ik weet het niet zeker...'
Ik knik. 'Ik hou m'n mond,' mompel ik.
Dan lopen we verder, en is het weer een tijdje stil.
Wow... Kiro is verliefd! Op Samantha!
Mijn plannetje is voor de helft al gelukt!