010

Niall.

Ik keek haar aan en startte de auto. Ik glimlachte en reed weg. Ik reed de weg op en reed de grote weg gelijk op. Ik gaf wat harder gas. Ik gaapte even en reed met haar de snel weg op. Ik gaapte even. 'We moeten wel denk ik overnachten.. aangezien het best ver rijden nog is' zei ik en haalde een hand door me haar en drukte de radio aan, en neuriede zachtjes mee. Ik zag haar wat rommelen. Ik keek haar aan. 'Godver je chip' zei ik en deed mijn knipper licht aan en reed een benzine station op, en stopte. Ik deed het licht aan. Ik beet hard op me lip toen ze haar been uit stak. 'Dat weet ik' snauwde ze. Ze had een groot mes in haar handen. 'Wow ga je dat nu doen?' zei ik en beet hard op me lip. 'Het moet wel' zei ze en met trillende handen ik zag hoe ze de punt van de mes in haar been stak. Ik begon te rillen. 'Is dit wel een goed idee?' zei ik zacht. En kneep hard in het stuur. En zag hoe ze het mes ver en diep in haar been stak. Ze sneed haar been open,en gaf een gil.Het bloed stroomde er uit. Haar handen zaten onder het bloed en ze pakte iets. Ik keek haar met grote ogen aan toen ze een klein chipje pakte en die weg gooide. 'H.. het is niets' zei ze, ik pakte haar handen vast.die echt onder het bloed zaten. 'Ik ga naar het ziekenhuis, straks bloed je dood' zei ik lichtjes in paniek. Ik reed gelijk weer de snelweg op, en zocht naar de dicht bijzijnde ziekenhuis. 'Leg er anders een doek op' zei ik en slikte.

Ik reed de parkeer plaats op van het ziekenhuis, en sloot de auto af en de deur. Ik stapte uit en liep naar de kant van Rachel. Ze was lijk bleek. Ik tilde haar op uit de auto en gooide de deur dicht. Ik liep het ziekenhuis binnen naar de balie. En zette haar neer in een stoel en zag dat me shirt onder het bloed zat. Ik liep naar de balie. 'Hallo, mijn vriendin heeft zichzelf verwond aan iets scherps, en haar been ligt nu open, en het bloed heel erg kan het gehecht worden?' vroeg ik aan de vrouw. Ze knikte. 'Over een kwartier komt er een arts en die helpt je vriendin' ze vroeg wat gegevens, en ik vertelde alles. Ze knikte en gaf me een briefje. 'U word zo dus op gehaald' ik knikte, en liep naar Rachel toe. Ik deed mijn vest uit en deed die bij haar aan en keek naar de doek die om haar been zat, en helemaal rood was van het bloed. 'Ik voel me niet lekker Niall' stotterde ze. Ik hield haar dicht tegen me aan. 'Er komt zo een arts die hecht je been, en dan kunnen we weer verder' mompelde ik. Ze knikte. Ik drukte een kus op haar slaap en hield haar nog steeds dicht tegen me aan. 'Straks ben ik vrij Niall' zei ze en ze glimlachte ik knikte. 'Ja inderdaad' ik glimlachte. 'Rachel?' hoorde ik iemand zeggen. Ik keek op en zag de arts. Ik knikte en samen liepen we met hem mee, wanneer we een hand hadden gegeven. We liepen een kamer binnen en Rachel ging op de lig bank zitten. Ik ging op de stoel er naast zitten. 'Dus wat is er gebeurd?' vroeg de arts, hij maakte de doek los en keek naar de snee. 'Best diep' zei hij, en keek naar Rachel. 'Ik heb me verwond aan een stuk ijzer dat ergens uit stak, en toen sneed me been open' zei ze en hij knikte. 'Dat moet gehecht worden' zei hij en zag hoe hij zijn spullen pakte. Hij maakte eerst de wond schoon, ik zag dat Rachel pijn hand. Ik pakte haar hand vast en zag hoe hij een naald en draad pakte. Hij hechte het en na de tijd smeerde hij er nog iets op, en plakte er een pleister op. 'Over een week moet je naar de huis arts, en die geeft aan of het goed genezen is of niet' we knikten. Ik hielp Rachel van de bank af en bedankte de arts. Ik liep met haar voorzichtig de gang op en toen het ziekenhuis uit. 'Het spijt me van je been' zei ik zacht. Ze schudde haar hoofd. 'Nee ik voel me al beter' zei ze en grinnikte. Ik knikte en liep naar de auto en hielp haar met in stappen en stapte zelf ook in. 'Hotel maar opzoeken?' vroeg ik aan haar. Ze knikte. 'Ja graag' zei ze en ik knikte, en zocht naar een hotel ergens in de stad.



Bagger stukje, ik weet het. Reactie achter laten ? :p