209. || Rainbows ||

"Je zult toch moeten kiezen. En denk je dat je er slechter van word als je er gewoon 1 kiest? Alleen wij zullen het weten. Niemand anders." stelde Lou, Li gerust. Liam werd al wat minder wit. "Dan kies ik ervoor om met.... l-lepels, te eten." fluisterde hij en slikte even. Louis klopte met zijn hand op Liam's rug. "Goed zo, ik wist wel dat je het kon." zei hij op een trotse toon. Liam knikte en keek de kring weer rond.
"Justin, truth or dare?" Aaahw, ik wou Justin vragen! Dat is zó flauw. Met de nadruk op 'zo'. Maar ik kon Justin vast alsnog wel vragen. Dat wat niet tegen de wet toch?
Natuurlijk niet. "Dare." zei Justin vastbesloten. Ik wist precies waarom hij dare koos. Hij wou geen mietje lijken. Warom niet? Geen idee, Justin was gewoon iemand die veel om zijn rang leek te geven.
"Ga op je kop staan en zing een lied." zei Liam met een glimlach. Die jongen was veel te sympathiek voor dit spel. Zijn vragen en opdrachten, kónden gewoon niet vernederend zijn.
Justin ging met moeite op zijn hoofd staan en zong het refrein van 'before the worst', by the Script. Daarna viel hij achterover en lande met een bonk op de grond. Hij kreunde pijnlijk, en zayn lachtte hem droog uit. Terwijl ik juist de neiging had hemte helpen en te vragen waar hij pijn had, waarom ik dat dan toch niet deed, was ook mij een raadsel.
"Niall, Truth or dare?" vroeg hij en sloot al kreunend van de pijn zijn ogen, terwijl hij zich niet verroerde van waar hij lag.
"Dare." koos ook ik en twijfelde nog even of ik medelijden moest hebben met Jus. "OK, than kiss me. I hurted myself really badly." zei hij zonder blikken of blozen. In tegenstelling tot mij. Ik werd zo rood dat elke voorbijgaande auto zou stoppen en een tomaat zelfmoord zou plegen. Maar toch stond ik op, liep de twee passen naar Jus (wat nog best moeilijk ging met die hakken...), knielde neer en kuste hem op zijn mond. Ik negeerde de acht paar ogen die op mijn rug brandden.
Ik tilde de randen van mijn jurk als een echte dame op en liep weer naar mijn plaats.
OMG, die zin klonk echt heel raar. Ik tilde de randen van mijn jurk als een echte dame
Goed dat je het je beseft Niall. Kop houden Junior, jij bent mijn gedachten, dus jij dacht het ook.
Maar goed, ik ging dus weer op mijn plek zitten en deed alsof ik doof blind en stom was.
Ik negeerde dus gewoon alles om me heen even.