Chapter Three.

Lottie Tomlinson

'Niks' mompel ik binnenmonds en ik klik op de icoon van msn 'Dat is een duidelijk antwoord' zegt Louis lachend. Ik knik kortaf en wacht geduldig tot ik aangemeld ben bij msn. 'Maar ik wou je eigenlijk wat zeggen' zei hij weer maar dit keer klonk het best serieus.. Ik kijk hem vragend aan , het moet wel echt belangrijk zijn. Dat kon je gewoon van zijn gezicht af lezen . 'Nou?" zei ik ' zeg het me dan?' ik keek snel weer naar mijn laptop en zag dat ik aangemeld was, ik ging langzaam met mijn muis naar mijn inbox en zag daar twee berichten , één van Jess en één van ene Zoë ?! Ik open ze straks wel, vragend keek ik Louis weer aan. 'Je bent mijn kleine zusje en ik vind jou mening erg belangrijk' begon hij. 'Ik wil El misschien vragen om met me te eehh..' hier stopte hij even. Mijn vragende blik veranderde meteen. Oh my Gosh! ' Je wilt haar wat vragen?' vroeg ik weer, niet omdat ik het niet wist , ik wou het gewoon zeker weten . 'Nou eeh.. Je weet wel.. Dat uhh..' begon Louis weer. Was het dan zo moeilijk om te zeggen?? 'Lou als je het al moeilijk vind om het tegen mij te zeggen , hoe ga je het haar dan vragen?' zei ik lachend. Hij keek me beledigd aan maar begon na een paar seconde dan toch zelf ook te lachen. 'Maar je vind het dus goed?' zei hij na een tijdje toen we gestopt waren met lachen. Ik knikte als een half bezetende 'JA NATUURLIJK VIND IK HET GOED!' schreeuwde ik duidelijk enthousiast 'als jij maar gelukkig word' ging ik veder. Ik sprong van mijn bed af en deed weer even zo'n raar vreugde dansje waardoor Louis weer begon te lachen. Ik plofte weer neer op mijn eigen bed en keek naar het plafond. ' Wanneer ga je haar vragen' zei ik zachtjes bang om dit broer zus moment te verpesten. 'Ik weet het nog niet , ik denk dat ik haar een weekend je mee neem naar Parijs' antwoordde hij en hij kwam naast me liggen. Samen staarden we naar mijn saaie witte plafond . Ik dacht aan vroeger, toen ik Eleanor bijvoorbeeld voor het eerst zag. Ik wou helemaal niet dat zij de vriendin van Louis zou worden, ik wou hem helemaal niet delen en nu? Nu vind ik het zelfs goed dat hij haar gaat vragen om ook een Tomlinson te worden. Ik grinnik bij die gedachte 'Louis & Eleanor Tomlinson' mompel ik hardop 'Het klinkt wel goed' zeg ik en ik zie vanaf mijn ooghoeken dat Louis als een gek aan het knikken is. 'Vind je het echt goed?' vroeg hij me nog een keer. Volgens mij was ik niet de enige die terug dacht aan vroeger. Ik negeerde Eleanor toen compleet en deed net alsof ze er niet was, dat zorgde soms dan ook echt voor de grootste ruzie's tussen mij en Lou..Als ik er aan terug denk hoe dat was, de tranen komen nu al omhoog. 'Ja lou ik meen het ik vind het echt goed. Ik gun het je toe, jullie beiden' mompel ik. Louis knikte en staat dan op 'Dan ga ik het nu ook maar even tegen mam zeggen' zei hij met een bigsmile. 'Is goed' zei ik , hij draaide zich om en huppelde(toen mijn kamer uit. Zuchtend ging ik weer achter mijn laptop zitten en las beide mails. In de mail van Jess stond dat ze alweer ruzie had met haar moeder en dus niet mocht komen. Ik rolde met mijn ogen, zo voorspelbaar . Ik klikte op de mail van ene Zoë en begon te lezen , ze had gereageerd op mijn reactie;
[quoteFrom: zoëknowitall@gmail.com
To : lottielovezyou@gmail.com
Subject : RE: Ik haat het ....'
'Ik haat het als meisjes zichzelf stom/lelijk of wat dan ook noemen, Het is gewoon NIET zo! Iedereen is perfect op zij/haar manier! xx L. '