193. || Rainbows ||

Ik knipperde een paar keer met mijn ogen en wreef erin. Had elk penthouse zo'n coole bovenverdieping? In that case... Wil ik later echt een penthouse, of hier gewoon blijven wonen.
Voor mij lag een groot paars kleed, met in het midden van de kamer een groot bed, vol kussens. Achter het bed zat een stuk muur, maar aan weerszijden zaten grote glazen deuren die uitkeken op een groot dakterras. Compleet met zwembad en minibar. Het uitzicht was van hier nog mooier, ook omdat er, als je buiten stond, geen glas tussen zat. Wel een hekje dat tot ongeveer mijn knieën kwam. In het water van het zwembad schitterde een sikkel als weerspiegeling van de maan, die waakte over de nacht. Ik moest moeite doen me te blijven focussen en niet naar buiten te rennen en het zwembad in te springen. Ik keek om me heen, een grote stereo installatie vulde de rechter muur van de kamer, aan de andere muur hing een groot schilderij en stond in de hoek een rode koelkast. Ik glimlachte, trots op mezelf dat ik het gevonden had en liep ernaar toe. De koelkast was, ik gok rond de twee meter hoog, en toen ik hem opende, was daar hetgeen dat een drank-verslaafde de hemel zou noemen. Echt alles was aanwezig, zelfs een paar drankjes waarvan ik de naam niet uit durfde te spreken, bang dat ik het verkeerd zou zeggen. Nooit geweten dat een drankje zo'n ingewikkelde naam kon hebben...
De onderste la zat vol met bier, die daarboven met wodka, amaretto, & cocktail. Daarboven cider & jenever. En daar weer boven sherry & armagnac. In de bovenste la zaten verschillende mix-drankjes. Ik was niet een echte liefhebber van drank, maar was wel nieuwsgierig naar sommige dingen die ik nog nooit gehad had.
Ik dronk eigenlijk nooit, behalve op feestjes.
Maar die had ik voorheen niet zo vaak. Ik was niet de populairste, als je begrijpt wat ik bedoel.