``117``

Mijn oogleden zijn zo zwaar dat ik moeite heb ze open te houden. We waren nu al bijna 12 uur door de kranten aan het zoeken naar iets wat met bloody Mary te maken kon hebben. Ik verzet mijn hand en ondersteun mijn hoofd. Sam ligt op het bed te slapen terwijl Dean door het boek op zijn schoot aan het bladeren is. Langzaam begin ik te knikkenbollen als Sam opeens luidruchtig ademhaalt. Ik kijk op en hij kijkt naar ons. 'waarom hebben jullie me in slaap laten vallen?' waarschijnlijk had hij nog een nachtmerrie gehad. 'omdat ik een geweldige broer ben' mompelt Dean. Ik gooi een leeg flesje water naar hem toe en hij kijkt me verveelt aan. 'er is helemaal niets over Bloody Mary!' ik gaap en rek me uit. 'waar is trouwens dat sexy mantelpakje?' vraagt Dean met een halve glimlach. Ik rol met mijn ogen maar voor ik kan antwoorden gaat de telefoon van Sam. Hij komt overeind.

'Ze is dood' ik sla mijn arm om haar heen terwijl Sam voor ons staat. Dean is op de bovenkant van het bankje gaan zitten terwijl we luisteren naar het verhaal. 'dus je vriendin zei bloody Mary drie keer voor de spiegel?' ze knikt heftig. Mijn blik gaat naar Dean en Sam. Ik had een slecht gevoel hier over. We hadden helemaal niets gevonden over een Mary die hier dood zou zijn gegaan maar toch een bloody Mary? Dat klopt niet... 'Alex' Sam 's stem dringt langzaam door. Ik kijk op en merk dat ik naast de auto sta. ‘je liep opeens weg, is er wat?’ Sam zet me op de motorkap. Hij zet zijn handen naast me neer en kijkt me lang aan. ‘het klopt niet. Ik kan het maar niet los laten.’ Sam kijkt om en ik voel het haar van Sam zachtjes langs mijn wang strijken. Sam was wel heel dichtbij geweest. ‘willen jullie tortelduifjes niet zo flirten, maar de zaak oplossen?’ mompelt Dean terwijl hij de deur open doet. Sam en ik kijken elkaar even grinnikend aan en stappen ook in. ‘dus wat gaan we nu doen?’