168. || Rainbows ||

"Als we ooit zouden trouwen, wie zou jij dan uitnodigen?" vroeg Justin en hield zijn hoofd een kwartslag scheef. "Uhhm, mijn ouders, natuurlijk. En Laura, Kristen, de regenboogpony koning, Liam, Zayn, Harry, Louis, Cat, Luke...Euuhm... Mijn oude Natuurkunde docent, en jou." zei ik glimlachend. Ik had Thobias expres maar even niet genoemd. Justin knikte. "Waar woont de regenboogpony koning?" vroeg Justin vol interesse.
"Op het puntje van de Eifeltoren, eerste wolk rechts, wolk uitlopen en dan vierde wolk links. Ze is niet altijd thuis, maar er hangt een intercom bij de deur waar je iets in kan spreken." legde ik hem uit, en hij knikte weer begrijpend. "Wacht, zé?" vroeg hij verward en keek me nieuwsgierig aan.
"Ja, hoezo?"
"Nou, je zei 'Koning'..." verduidelijkte Justin de zaak.
"Weet ik. Ik Regenbooponyland draaien ze heel veel van die benamingen om." zei ik schouderophalend. Dat had hij zelf ook wel kunnen weten... Dat weet iedereen toch? Alle slimme mensen in ieder geval wel. Maar ik vergaf het hem hoor. "Oké..." zei hij. En dacht even na, of hij het nou wel of niet moest geloven. "Maar, wie zou jij uitnodigen?" vroeg ik vol belangstelling. Ik was eigenlijk wel nieuwsgierig, aangezien hij zijn ouders... Niet uit kon nodigen.
"Eeuhm, ik denk... Ryan, Chaz, Luke, Louis, Harry, Liam, Zeke, en jou." antwoordde hij en twijfelde even, of hij niet nog meer mensen wist. Onze trouwerij werd een kleine bijeenkomst, als ik het zo bekeek...
"Wie zijn Ryan en Chaz?" vroeg ik nieuwsgierig en keek hem met een doordringende blik aan. Het waren de enige twee namen die ik nog niet eerder had gehoord. Justin begon te glimlachen, waardoor ik wist dat het mensen waren waar hij om gaf. "Mijn vrienden. Ik heb ze alleen al heel lang niet meer gezien, omdat ze nog in Canada wonen. Ik ga er wel eens op bezoek, maar dat kan niet vaak..."