``102

‘dus wat is er met die man gebeurt?’ even kijk ik naar Sam. Ik gooi zijn jas en mobiel op de bank en loopt door naar de keuken. Snel zoek ik een glas en begin dan de zoek tocht naar een fles sterke drank. Mijn zoektocht verplaatst zich naar de studeerkamer van bobby. Alhoewel, studeerkamer. Het leek eerder een ravage van boeken en in het midden een tafel, met lade. Ik trek de eerste la open en vind een paar wapens maar niet de voorraad sterke drank die bobby hier moet hebben liggen. Ik kijk even rond en vind dan een kleine kast, maar groot genoeg voor drank flessen. Het deurtje klemt een beetje maar ik laat me er niet door afschrikken. Er is een grote variatie aan drank. Ik ga met mijn hand over een paar flessen en trek dan een fles jack Daniels uit de kast. Snel draai ik hem open en schenk het glas vol. Snel loop ik weer naar de keuken en laat er 2 ijsklontjes in zakken. Even kijk ik naar de fles en dan weer naar het glas. Ik was eigenlijk niet echt een drinker, maar ik wilde zo graag dit alles vergeten. Voor ik er verder over na denk zet ik de fles aan mijn lippen en neem een paar grote slokken. Het goedje baant zich een weg door mijn lichaam en ik voel de alcohol zijn werk gelijk doen. Ik zet de fles met een klap op het aanrecht en loop naar de woonkamer waar Sam, Bobby en Dean staan. Ze kijken allemaal mijn kant op als ik door de deur kom. ‘wat?’ vraag ik gelijk. Sam en Dean schudden allebei hun hoofden. ‘je hebt mijn whisky gepakt?’ ik hou het glas omhoog en knik naar bobby. ‘ik had het nodig’ ik plof neer op de stoel die het verste van iedereen af staat. ‘en wat nu?’ Sam kijkt snel hoe laat het is. ‘ik ga nog even slapen, over een paar uur wordt het weer licht’ hij staat op en loopt weg. Even voel ik de spanning die er nu hangt. ‘zeg wat jullie willen zeggen!’ gooi ik eruit. Dean en Bobby kijken elkaar aan. ‘wat heb je met die man gedaan?’ met een zucht zet ik mijn glas neer en sta ik op. ‘ik weet het niet, hij zakte in elkaar toen ik hem aanraakte’ Dean knikt, haalt zijn schouders op. ‘ik ga ook nog even slapen’ nu zijn bobby en ik alleen. Ik zucht en neem een slok. Bobby loopt langs me. ‘je hebt bijna de fles op gedronken!?’ roept bobby verbaasd. Ik draai me naar de deur en bobby loopt met de fles naar buiten. Hij schudt zijn hoofd en neemt een slok uit de fles. ‘het spijt me’ even is bobby stil. ‘voor wat?’ ik slik en zet mijn glas op tafel. ‘dat je haar niet hebt kunnen redden’ even is bobby doodstil. ‘wie niet?’ onze ogen ontmoeten elkaar. ‘de dochter van de man die je alles heeft geleerd, Rufus.’ Bobby komt zo snel op me af dat ik er van schrik. ‘hoe weet je dat? Je hebt je magie op mij uit geoefend hé?!’ ik schud mijn hoofd even. ‘toen je me voor het eerste een hand gaf dacht je aan haar, ik zag haar voor me. Dat was een deel van mijn paranormale gave’ even is bobby stil. Hij laat me los en zucht. ‘ga slapen’ ik loop weg en blijf dan staan. ‘waar?’ hij schudt zijn hoofd. ‘bij een van de jongens.’ snel loop ik naar boven en zie Dean staan. ‘Dean, kan ik bij jou liggen, bobby heeft geen andere kamer meer’ Dean knikt even en ik ga naast hem liggen. Het bed is gelukkig net groot genoeg voor ons beide.