76. || Rainbows ||

"Hoe zouden we jou beroemd kunnen maken?" vroeg ik me hardop af en keek even een ogenblik naar Justin. Hij keek terug en trok verward zijn wenkbrauwen op. "euh, niet?" gokte hij op een sarcastische toon en lachte zachtjes. "Dat is geen optie." wees ik zijn idee af en keek hem streng aan. Hij stak schuldig zijn handen in de lucht. "Oké oké, wat is je masterplan Leprechaun?" vroeg hij als over gift en keek me verwachtingsvol aan. Ik dacht na, keek naar de wolken die zachtjes langs dreven in de helderblauwe lucht. Wat was mijn masterplan?
"We.... Geven een straat-optreden en dan komt er een producer langs die je ontdekt." zei ik vrolijk. Wat was ik toch weer geniaal. "Niall..." begon Justin rustig. Hij ging verder op een toon hoe een leraar praat als een leerling een dom antwoord heeft gegeven. "Denk je nou echt, dat er hier zomaar een producer langs loopt?" Ik keek hem uitdrukkingloos aan. Pas een halve minuut later besefte ik dat hij wel degelijk gelijk had en dat mijn plan niet eens zo geniaal was als ik gedacht had. mijn brein werkte inmiddels al aan een ander, wél geniaal plan. dat ook nog echt zou kunnen lukken. "Je doet mee aan een talenten show." zei ik vastbesloten. Hij had de looks -nadat we inkopen zouden hebben gedaan- hij had een cute gezicht, was knap en had een goeie stem. Dat was toch wel genoeg om zoiets te winnen?
"No, no! Just; NO." zei Justin meteen vastbesloten. Ik keek hem weer vragend aan. Een tikkeltje verontwaardigd. Waarom nou weer niet dan? Hij had toch geen publiekvrees of zo?
"Dat is altijd zo afgezaagd. En dan moet je moeite doen, ook niet één van mijn sterkste punten." Daar had hij gelijk in; moest ik toegeven. Hij was bijna net zo lui als ik. Mijn brein ging weer verder met een nieuw masterplan te bedenken. "We gaan naar L.A. en dan stellen we je voor aan wat van die producers. Dan vinden ze je goed; en word je zo beroemd. Opgelost." bedacht ik grijnzend. Justin leek hier over na te denken, en kraakte het gelukkig niet meteen af.