18. what happened?

Diana POV

Ik werd wakker.
Ik weet nog dat ik in het park zat met mijn zus en Jasper en toen... alles zwart.
Ik keek rond.
Ik kon meteen zien dat ik op Carlisle zijn bed lag, in zijn kamer.
Mijn hoofd bonkte van de pijn dus ik stond recht en liep richting de keuken om een pijnstiller te halen.
Ik voelde me sterk maar tegelik zo breekbaar.
Wat was er toch gebeurd?
Ik kwam in de keuken en zag Carlisle aan de tafel zitten met een boekje.
'Hey' zei ik zacht.
'Ah, je bent wakker' antwoordde hij, stond op en kwam naast mij staan.
'Hoelang heb ik geslapen?' vroeg ik met kleine oogjes.
'3 dagen' zei Carlisle doodnormaal.
3 dagen?!
'Wat is er gebeurd?' vroeg ik en keek in die gouden ogen.
'Ik zal maar niet rond de pot draaien' zei Carlisle, ging zitten en trok mij op zijn schoot.
Ik sloeg mijn armen rond zijn middel, legde mijn hoofd op zijn borstkast en greep me stevig vast aan zijn hemd.
Ik wou niet horen wat hij te zeggen had, maar ik moet weten wat er gebeurd was.
'Je bent nu een van ons' ging hij verder.
Ik snapte het niet en keek de dokter vragend aan.
'Je bent een vampier' zei hij en keek recht in mijn ogen.
Mijn adem stokte.
Een vampier?
Nu kon ik het me herinneren. Jasper had me aangevallen omdat ik me sneed met mijn mesje.
Ik werd bang.
'we hebben je meteen terug naar hier gebracht. De rest zit nog in Italië. Die komen pas naar huis volgende week.' voegde hij er nog aan toe.
'wat gaat er nu gebeuren' vroeg ik angstig.
'Newborn vampieren zijn nogal wild en bloeddorstig.' zei Carlisle met een zucht.
Ik begon te rillen. Ik wilde helemaal n iet zo zijn.
'maar we gaan voorkomen dat je zo wordt door je meteen vegetarisch te maken en je geen druppel mensenbloed te geven.' dat klonk goed. 'ik zal ook vragen aan Jasper of hij een oogje in het zeil houd. Hij is vertrouwd met deze zaken.' ik trok mijn benen op en Carlisle sloeg zijn handen rond mij.
'Het komt wel goed' zei hij en wreef geruststellend over mijn rug.
'en mijn zus dan' weer kreeg ik schrik.
'Die weet het al, ze is een beetje pissig op Jasper maar dat gaat wel over. Ze zei dat dit niets veranderd aan jullie band' ik hoorde de vampier onder mij glimlachen.
Carlisle stond op en terwijl tilde hij me op en bleef ik in zijn armen liggen.
Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd en de trap op, met mij nog steeds in zijn armen.
Het voelde vertrouwd aan, ik voelde hoe mijn hart stil bleef. Deze keer voelde ik het gebonk niet in mijn borst.
Maar het gebonk van mijn hart was niet nodig om te weten dat ik smoor was op deze vampier.


ik zei toch dat ik meer tijd ging maken
voor degenen die het willen weten: bij de kiné ging alles goed, kben vandaag moeten terug gaan en vrijdag weer
jet is eigenlijk wel plezant en mijn rug voelt beter aan

veel leesplezier
<3