51. || Rainbows ||

"Maar ik versla die concurrentie met gemak." schepte ik op en wiebelde met mijn wenkbrauwen. "Inderdaad, ik heb jou liever dan wie dan ook." gaf Justin me gelijk. Ik grijnsde weer. "Jeeuuh..." zei ik droog. Ik stond op van het toilet en reek mijn hand uit naar Justin. Hij pakte hem beet en trok me meteen mee naar zijn kamer. Het licht was nog uit, dus ik zag het bed niet aankomen en viel zo pardoes op mijn neus. Justin viel naast me en samen begonnen we te lachen. "Dat was faal." lachte ik en kroop verder het bed op. Justin kwam achter me aan. Ik ging weer onder de dekens liggen en hield de dekens open zodat Justin erbij kon liggen. Vrolijk nestelde Justin zich in mijn armen en gaapte hij. Ik sloeg de dekens over hem heen en hield mijn armen stevig om Justin heen. Zijn rug was warm tegen mijn koude buik. Ik snoof onopvallend zijn shampoo geur op en sloot mijn ogen. "Is dit nou perfect?" vroeg ik Justin. Hij grinnikte. "Dit is perfect." bevestigde hij en daarna hoorde ik zijn ademhaling zwaarder worden. Hij sliep. Gosh, hij moest wel heel moe zijn. Ik sliep nooit binnen een uur. Het duurde altijd minimaal anderhalf uur voor ik in slaap kon komen. Ik begon met mijn vingers rondjes te tekenen op Justin's buik. Zijn huid voelde zacht, teer en breekbaar. Net als gelatine, maar dan minder flubzig. Niall, flubzig is geen woord. zuchtte mijn geweten. Hou je kop, ik heb het net verzonnen. Sprak ik hem tegen. Er waren wel meer van die woorden die niet in het woordenboek stonden; maar wel bestonden. Neem een voorbeeld aan... Vatzig, engig, snappelijk, frubberig etc.
Waarom stonden die dingen niet in het woordenboek? Twitteren, en Tweeten stond er ook niet in. Belachelijk!
Justin wurmde zich los uit mijn greep en stond op. Waar sloeg dat op? "Waar ga je heen?" vroeg ik hem meteen stomverbaasd.