48. || Rainbows ||

Toen de film was afgelopen zette Justin de tv uit. "Dat was een géniale film." zei hij en knikte om zijn woorden kracht bij te zetten. "Zei toch." lachte ik naar hem. Hij keek terug op een manier waar ik de kriebels van kreeg. "H-het is 11 uur, z-ullen we maar gaan slap-en?" Ik haatte het als hij me in zijn blik gevangen hield. Echt serieus, dan voel je je zo... Leeg. En nutteloos. Hé, nutteloos, dat lijkt op nutela. "Ja misschien maar beter. Morgen weer vroeg op." Zei Justin. Ik sperde meteen mijn ogen wijd open. Hij zei 'vroeg'. "Wat bedoel je met vroeg?" vroeg ik met mijn ogen tot spleetjes en een wantrouwende blik. "Rustig, met vroeg bedoel ik 10 uur." zei hij en hield schuldig zijn handen omhoog. "TIEN UUR!?" riep ik. Ik ging er echt niet om tien uur uit hoor! Ben niet gek.
Oké misschien wel, maar je snapt wat ik bedoel. "Oké, elf uur dan?" stelde Justin zuchtend voor. "Oké... Daar kan ik mee leven." stemde ik in en knipte het licht uit. "Wacht even leprechaun, ik heb mijn kleren nog aan." hoorde ik Justin lachen en voelde hoe hij zijn gewicht verplaatste en waarschijnlijk uit bed stapte. Oh ja, ik lag ook nog in mijn kleren... Ik wurmde mijn broek en shirt uit en gooide ze ergens de kamer in. Het licht stond nog steeds uit dus ik had geen idee waarheen. En blijkbaar kon Justin zich omkleden in het donker. Hij stapte na een tijdje weer het bed in. Ik lag met mijn rug naar hem toe. Technisch gezien was dit mijn eerste nacht dat ik met hem sliep. De vorige keer had ik namelijk in de badkuip geslapen...