32. || Rainbows ||

"Niall?" Justin keek me vragend aan. "Wat is er?" vroeg hij met iet wat paniek. "Je bent lijkbleek!" piepte hij. Ik keek hem aan. "Laura." herhaalde ik mijn gedachten. "Wie is Laura?" vroeg Justin. "Een meisje die ik vandaag ontmoet heb. Ze heeft ook met de dobbelstenen gegooid. Ze gooide het muntje." fluisterde ik. Tranen prikten in mijn ogen. "Het doodshoofd..." fluisterde Justin onheilspellend. "Ik moet naar haar toe." zei ik vastbesloten en stond abrupt op. "Niall, wacht eerst even, wat gooide ze voor cijfer, en wat betekende het?"
"Ze gooide een 5, wat stond voor Birmingham." zei ik voordat ik de deur uit liep en vertrok. Ik rende de trappen af en deed mijn best niet te vallen. Ik dacht na over wat dit voor Laura zou betekenen, maar duwde die gedachte al gouw weg. Niet aan denken. Ik liep het overdreven opgemaakte meisje bij de receptie voorbij en stapte de straat op. Ik moest even nadenken voor ik wist waar ik heen moest. Links. Langzaam herinnerde ik me de weg naar haar opa&oma's huis weer en nog voor ik de straat in liep, vormde een knoop zich in mijn maag. Sirenes klonken luid en deden mijn oren suizen. Stiekem hoopte ik dat het een politie auto was, en geen ambulance. Het was een ambulance. Ik hoorde een gil en begon de straat in te rennen. Misschien was ik nog niet te laat. Bij het idee alleen al voelde ik me schuldig. Héél schuldig.
Het was niet zomaar 1 ambulance. Het waren er maar liefst 3. Schuin stonden ze slordig voor haar huis geparkeerd. Een andere auto lag voor de stoep in puin, alles rookte en niet veel later hoorde ik ook een sirene van de brandweer. Een paar omstanders, bleven kijken. De stem in mijn hoofd gilde. HELP HAAR! Niall, ga erop af! Voor het te laat is!
Ik aarzelde voor ik over de linten, die een ambulance broeder gespannen had, sprong. Ik keek snel om me heen, wist niet op welke geluiden ik af moest rennen. "Aan de kant!" riep een bulderende stem en ik sprong weg. Toen ik Laura op de brancard zag liggen stond mijn hart voor een moment stil. Wat had ik gedaan? Wat had ik in godsnaam aangericht!?