``80``

Na ruim 5 minuten te hebben gedacht wie van de jongens ik te grazen wilde pakken bedenk ik me. Zachtjes kleed ik me om en loop ik naar buiten. Ik ga wel eten halen voor de jongens. Het duurt maar een half uur dat ik weg ben. Ik open de deur en zie de chaos die binnen is. Dean en Sam staan tegenover elkaar te schreeuwen. Het lijkt wel alsof er een orgaan door de kamer is gegaan. ‘ze lag naast jou! Hoe kan het dat je niet hebt gevoelt dat ze weg ging!’ roept Dean boos tegen Sam. Ik sluit de deur zachtjes en zet het eten en drinken op de tafel. Even gaap ik en ga op de stoel zitten. Ik vraag me af waarover ze nou eigenlijk vechten. ‘Ik? IK en jij dan? Ik dacht dat jij altijd wel op haar zou letten!’ roept Sam terug. Ik schraap mijn keel maar de jongens schreeuwen nog steeds. Dit keer kuch ik. ‘stil! Zie je niet dat ik boos ben’ roept Dean. Ik trek mijn wenkbrauw op en haal dan mijn schouders op. ‘zal wel’ mompel ik terwijl ik een slok van mijn thee neem. ‘voor als jullie klaar zijn met dat geschreeuw en ruzie ge maak. Ik heb ontbeid gehaald’ Dean draait zich met een ruk om en pakt me bij mijn schouders. ‘auww, Dean, schouder!’ roep ik uit terwijl ik zijn handen van mijn rechterschouder haal. ‘waar was je?’ roept hij uit, alles om zich heen vergetend. ‘Dean… ik was ontbeid halen… dat zei ik net ook al’ Sam trekt Dean bij me vandaan en kijkt hem even aan. Het was weer zo’n blik die ze zo vaak deden, waar ik niets van begreep en nu ook geen moeite meer voor deed om het te begrijpen. ‘maar even iets anders’ zeg ik de stilte verbrekend. ‘wat gaan we vandaag doen? Hebben jullie al wat gevonden?’ Sam kijkt naar me en schud zijn hoofd. ‘we hebben besloten vandaag een dagje vrij te nemen’ hij pakt een broodje en koffie en gaat op de andere stoel zitten. ‘Misschien kunnen we voor kleren kijken’ mompel ik in gedachten. ‘ik moet nog wat nieuws’ Dean gaat op het bed zitten en kijkt nog steeds nors voor zich uit. ‘wat is er met hem?’ vraag ik Sam. Sam schudt zijn hoofd. ‘hij heeft denk ik niet lekker geslapen’
Als we klaar zijn wacht ik geduldig tot de jongens klaar zijn voordat we naar nieuwe kleren gaan kijken. ‘jullie hoeven echt niet mee hoor’ mompel ik als we naar buiten stappen. ‘ben je gek! Ik wil heel graag zien wat je wilt kopen’ zegt Dean. Even kijk ik hem wantrouwend aan. Dat was gewoon eng.