Little Star 18

De volgende ochtend is het dagelijkse ritueel weer begonnen, ik voor de televisie en Drew die werkt in de tuin. Nog steeds ben ik van slag van wat er gister allemaal gebeurd is. Ik ga goed op de bank liggen en Drew komt de kamer binnen gelopen. ‘Heb je het gehoord?’ Verward staar ik haar aan en zwaait ze wild met de schep die ze in haar handen heeft heen en weer. Overal vliegt potgrond heen en ik buk om een hapje te vermijden. ‘Wat moet ik gehoord hebben en stop met zwaaien.’ Ze stopt met zwaaien en gooit de schep ruw op tafel neer. ‘Louis is gespot op je oude school.’ Ik versteen en laat de woorden tot mijn doordringen. ‘Waarom?’ piep ik en wrijf over mijn armen heen. Nonchalant haalt ze haar schouders op en maakt ze het gebaar dat ik moet gaan zitten. Langzaam ga ik zitten en ploft ze langs mij op de bank. ‘Hoe weet je dat?’ vraag ik verder en ze rolt met haar ogen. ‘Meid, iedereen praat erover.’ Ik ril en knipper verwoed met mijn ogen. ‘Star, hij verbergt iets,’ fluistert ze in mijn oor en ik kijk haar doordringend aan. ‘Goh, dat wist ik nog niet,’ zeg ik sarcastisch en ze grijnst. Ze staat op en klopt op haar tuinbroek. Vrolijk loopt ze naar de keuken toe en snap ik niet hoe ze zo vrolijk kan zijn. Ik zie hoe ze de koelkast opentrekt en een pak Melk openmaakt. ‘Niet uit de pak-‘ Voor ik mijn zin afkan maken zitten haar lippen alvast geplakt aan de opening van de pak en kijkt ze mij schuldig aan. Als ze haar lippen verwijdert heeft van de pak zit er melkafdrukken bij haar mondhoeken en zucht ik diep. ‘Sorry,’ mompelt ze schuldig en ik schud mijn hoofd. ‘Je koopt maar een nieuwe pak melk, kan je meteen boodschappen doen.’ Breed grijnst ze en springt ze naar het tafeltje toe waar ze geld vanaf pakt en daarna verdwijnt naar de gang. Ik hoor hoe de deur dichtvalt en ik sluit gerust mijn ogen. Eindelijk eventjes rust. ‘Ik ben er weer!’ Twee uur later hoor ik het gekrijs van Drew boven de muziek uitkomen, die ik aangezet heb toen ze vijf minuten weg was. Ze zet een volle tas met boodschappen op de keukentafel neer en begint gretig uit te pakken. ‘Raad wie ik net zag.’ Ik trek mijn oortjes uit mijn oren en gooi mijn mobiel op tafel. ‘Nou?’ Ze zucht en ze trekt haar rechterwenkbrauw op. ‘Raad nu maar!’ Ik sta op en loop sloffend naar de keukentafel toe om haar te helpen. ‘Ja, je kan het ook gewoon zeggen!’ Hard zet ze een pak met meel op de tafel neer en gromt ze. ‘Louis samen met Eleanor, ze zijn echt schattig samen.’ Nu ben ik degene die mijn rechterwenkbrauw optrekt en een zak chips glijd uit mijn vingers. ‘Ik zag ze eerst niet maar Eleanor vroeg aan mij waar de melk lag, en toevallig zocht ik die ook!’ kirt ze en ik raap de zak chips op. Bruut gooi ik hem wild op de keukentafel en schuif ik de stoel naar achter. ‘Ze is echt aardig, alleen toen Louis mij zag gingen ze meteen weg.’