#120.
“Weet je, in al die tijd zijn Bill en ik nog maar twee keer met elkaar naar bed geweest.” Ik wist niet waarom ik het luidop zei of waarom ik ergens de drang had om dat mee te delen aan Tom, maar ik voelde dat we rond dit onderwerp heen aan het draaien waren. Ik kon het dan evengoed volledig aankaarten. Zijn ene wenkbrauw schoot de lucht in, wat me alweer pijnlijk herinnerde aan zijn wederhelft die een paar kamers verder een wanhopige poging deed om onze koffers op tijd klaar te krijgen. Ik vroeg me af of Tom geschrokken was dat ik zoiets er net uitgeflapt had, of omdat we maar zoveel keer seks gehad hadden. Voor hem was dat niks natuurlijk. Ik kende zijn reputatie wel, hoewel ik er met hem nog nooit over gesproken had en ik een donkerbruin vermoeden had dat er een zachtaardige, weliswaar ruwere man schuilde in hem. Het zou ongepast zijn om in deze context te vragen waaraan hij dacht.
Hij kwam op het voeteinde zitten en legde zijn hand op mijn been. “Je weet toch wel dat Bill ook getest moet worden? Losstaand van het feit dat jullie het veilig gedaan hebben. Jullie hebben toch wel…?” Zijn pupillen werden plots groter van angst en alweer werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt. Ook zag ik iets wat ik nog nooit zo duidelijk gezien had. Ik zag zijn eindeloze liefde voor zijn broer. Hij was niets zonder hem en ik had onbewust of halfbewust zijn gezondheid in gevaar gebracht. Zijn gelaatsuitdrukkingen waren strak en hij hield zichzelf in bedwang, maar achter dat gezicht van hem vond er vast een oorlog plaats. Opeens begreep ik niet eens meer waarom hij nog om me gaf. Bill was zijn leven en ik begreep niet hoe Tom zoveel geduld met me kon hebben. Het kon niet anders dan dat de tikkende bom in hem ooit aan haar eind zou komen en dat hij zijn wederhelft boven alles zou stellen. Een gigantisch schuldgevoel besloop me.
“Natuurlijk hebben we het veilig gedaan”, probeerde ik hem gerust te stellen. De tijd was me aan het inhalen, ik merkte het met iedere seconde die voorbij ging. Ik had geen onuitputtelijke voorsprong. “Hoe denk je dat Bill zal reageren?” vroeg ik. Het moment van de waarheid zou niet eeuwig uitgesteld kunnen worden. Wat ik constant ooit bleef noemen in mijn hoofd leek beklemmend dichterbij te komen.
Reageer (6)
ahaa geweldig ze hebben het dus veilig gedaan ^^ dan dringt de tijd toch iets minder om het bill te zeggen :p zo mooi geschreven!
1 decennium geledenIk hou ontzettend veel van je verhaal. Het is zo goed en realistisch geschreven!
1 decennium geledenSnel verder!
x
" De tijd was me aan het inhalen, ik merkte het met iedere seconde die voorbij ging. Ik had geen onuitputtelijke voorsprong. "
1 decennium geledenLoved that.
" Wat ik constant ooit bleef noemen in mijn hoofd leek beklemmend dichterbij te komen. "
Loved that too.
Het besef dat ze niet voor altijd heeft, is zo hard en zo waar en zo pijnlijk en waarschijnlijk zo moeilijk weer te geven, maar toch heb ik het gevoel dat jij dat wederom eens met de goede woorden doet. Ik weet niet waar dat aan ligt. Ik denk vooral dat je het met zoveel eerlijkheid neerzet. Bam. Het is zo, nobody could change that, accept the fact. Kind of. Ik weet niet. I just freaking love it, that I know.
Je schrijfstijl is echt h-e-e-r-l-i-j-k.
En ik vind het ook mooi dat je die band tussen Chaya en Tom zo mooi schetst. Alsin, dat ze toch heel erg op een manier van elkaar houden die niet de-vriend-in-van-mijn-broer inhoudt. En dat vind ik geweldig, omdat het in de laatste paar hoofdstukken zo mooi naar voren is gekomen.
I'd really love to respond to your amazing message but I feel like a bunch of crap walking around on two legs and I want to go lie down and listen to music that's nostalgia to me, since I kind of have the feeling I might get ill.
Doesn't really matter tho. I'm gonna take the time to respond to that message. Just -not now.
I love this, I love your way of writing and I love your sweetness toward your readers. Just -to let you know.
<3
Hmm Tom heeft inderdaad veel geduld met haar, maar hij zal ook wel echt om haar geven en uiteindelijk alleen willen dat Bill gelukkig is (:
1 decennium geledenMaar hij moet wel bezorgd zijn om Bill, dat kan ook niet anders ;p.
Ga je snel verder <3?
xxx
snel verder!!!!
1 decennium geleden