C

Alice Potter

Remus en ik gaan zo op in de zoen, dat we niet eens doorhebben dat er andere mensen aankomen. Pas als Remus tegen zijn hoofd wordt geslagen, kijken we op. James staat breed grijnzend naast ons. ‘Hehe, ein-de-lijk,’ zucht hij terwijl hij gaat zitten. ‘Het werd wel eens tijd dat jullie weer bij elkaar zouden komen.’
‘Jij weet ook niet wat je wil,’ zucht Remus, terwijl hij beter naast me gaat zitten en zijn arm lichtjes om me heen slaat. ‘Eerst niet, dan weer wel…’
‘Nou, jullie mochten ook wel eens opschieten hoor, weet je hoe lang het geleden is dat ik toestemming gaf?’
Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. ‘Toestemming? James, je bent toch wel een van de laatsten van wie ik ooit toestemming nodig zou hebben voor iets.’
‘Bovendien heb je zelf jaren nodig om iets voor elkaar te krijgen,’ voegt Remus eraan toe.
‘Noem eens één voorbeeld waar ik jaren over gedaan heb om het voor elkaar te krijgen.’
‘Een date met Lily,’ zegt Sirius, die inmiddels ook is aangekomen. Hij staat hand in hand met Marinda, wiens grijns eruit ziet alsof die de komende jaren niet meer zal verdwijnen.
‘Het is altijd iedereen tegen mij.’ James kijkt boos rond. ‘Jullie zijn niet eerlijk.’
‘Volgens mij heb ik iets gemist,’ zeg ik langzaam.
‘Had je maar geen zombie moeten worden.’
Ik negeer James en kijk naar Sirius en Marinda. ‘Sinds wanneer?’
‘Niet zo heel lang,’ zegt Marinda waarna ze bloost.
Ik glimlach, ze verdienen het allebei, ik denk dat ze goed bij elkaar passen. ‘En James, sinds wanneer heb jij een date?’
‘Sinds niet zo lang, en gaat je niks aan.’
‘Ik dacht dat jij er zo graag over opschepte,’ zegt Sirius verbaasd.
‘Volgens mij heb jij weer teveel naar jezelf lopen luisteren, ik schep nooit op. Remus, die schept pas op.’
Remus glimlacht. ‘Ik heb ook heel wat om mee op te scheppen.’ Hij pakt mijn hand en kijkt me aan, wat me wederom doet blozen.
‘Oh, alsjeblieft, als jullie de hele tijd zo klef gaan lopen doen, weet ik nog wel een paar geheimen,’ moppert James.
‘Hou je mond toch, James,' zeggen Remus en ik tegelijkertijd, waarna iedereen, inclusief James, begint te lachen.

---
En dat was dus het laatste hoofdstuk. Hierna komt nog een dankwoord.